رسالة فی حکم اللباس المشکوک فیه (للمیرزا الشیرازی)محمد حسن بن محمود حسینی معروف به میرزای شیرازی از فقهای بزرگ شیعه و متوفای سال ۱۳۱۳ هجری قمری است. این کتاب تقریرات درس خارج فقه میرزای شیرازی میباشد که توسط یکی از شاگردان ایشان به رشته تحریر درآمده است. ۱ - اعتبار و ارزش کتابمیرزای شیرازی از فقهای بزرگ شیعه در نیمه دوم قرن سیزدهم و آغاز قرن چهاردهم هجری قمری میباشد. وی صاحب فتوای تنباکو و شخصیت برجستهای که کمر استعمار انگلیس را در مسئله قرارداد ننگین تنباکو به خاک زد. وی از ارزش و اعتبار والایی در میان فقهای شیعه برخوردار است. این کتاب وسیله خوبی برای آشنایی با سبک اجتهاد و استدلالهای فقهی ایشان در درسهای خارج فقه میباشد. ۲ - ویژگیهای نگارشمیرزای شیرازی در این کتاب با شیوهای دقیق و علمی که از استاد بزرگوار خود شیخ انصاری به ارث برده به بررسی مسئله میپردازد. وی در این کتاب از شیخ انصاری تعبیر به «سید مشایخنا قدس الله نفسه الزکیه» میکند. یعنی آقای اساتیدها. وی در این کتاب با اشاره به نظریات مشهور، صاحب مدارک، محقق قمی و دیگر فقهای شیعه و بررسی ادله آنها و طرح نظر خود میپردازد. ۳ - مباحث کتاباین کتاب، کتابی مختصر و کوچک میباشد. در این کتاب تنها یک مسئله مطرح شده است و آن مسئله اینست که هر گاه در لباسی شک شود که آیا میتوان در آن لباس نماز خواند یا خیر، وظیفه چیست؟ مؤلف در این کتاب به بررسی مسئله و طرح ادله قائلین به جواز و عدم جواز و بیان نظر خود میپردازد. این کتاب در ۵ صفحه میباشد. ۴ - نسخه نگارشاین کتاب از روی نسخهای که نگارنده آن ضیاء الدین الآملی میباشد نگاشته شده است. تاریخ نگارش آن بیست و شش ذی حجه سال ۱۳۷۳ هجری قمری میباشد. ۵ - نسخه چاپینسخه چاپی که در این برنامه از آن استفاده شده است، نسخهای یک جلدی و در قطع وزیری است. تاریخ چاپ آن سال ۱۴۱۳ هجری قمری میباشد و ناشر آن دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم میباشد. لازم به ذکر است که این کتاب در آخر جلد دوم کتاب مکاسب تقریرات بحث میرزای نائینی آمده است. ۶ - نویسنده تقریراتاگر چه در این کتاب اشارهای به نام نویسنده این تقریرات که از شاگردان میرزای شیرازی میباشد نشده است، اما با مراجعه به کتاب اعیان الشیعه به نام چهار تن از شاگردان میرزای شیرازی بر میخوریم که درباره این موضوع کتاب نگاشتهاند، که احتمال دارد نگارنده این تقریرات نیز یکی از آن چهار تن باشد: ۱- شیخ اسد الله زنجانی [۱]
اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۳، ص۲۸۵.
۲- سید میرزا محمد علی شهرستانی [۲]
اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۱۰، ص۲۱.
۳- سید هادی خراسانی [۳]
اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۱۰، ص۲۳۲.
۴- شیخ هادی تهرانی [۴]
اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۱۰، ص۲۳۳.
۷ - پانویس
۸ - منبعنرم افزار مجموعه جامع فقه اهل البیت، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور). |