خواجه غیاثالدینخواجه غیاث الدین معروف به خواند امیر (یا خوند میر، خواند میر، خوند امیر) در سال ۸۸۰ در هرات به دنیا آمد. وی یکی از مورخان نامی می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالی«خواجه غیاث الدین» معروف به خواند امیر (یا خوند میر، خواند میر، خوند امیر) فرزند همام الدین بن جلال الدین بن برهان الدین محمد شیرازی و نوه دختری «میر خواند» محمد بن امیر برهان الدین، مؤلف نامی روضه الصفا است. پدرش چندین سال وزیر سلطان محمود، پادشاه سمرقند بود و گویا وی نیز در سال ۸۸۰ در هرات ولادت یافته است. در جوانی به دربار سلطان حسین بایقرا راه یافته و در میان وی و سلطان حسین، امیر نظام الدین علی شیر و شاه زادگان تیموری مخصوصا بدیع الزمان، روابطی نزدیک داشته و پس از مدتی در سال ۹۱۱، به رکاب بدیع الزمان در می‌آید. درسال ۹۳۶ به هندوستان رفته و پس از مرگ بابر شاه هندوستان، به دربار پسرش همایون راه یافته و در آن زمان کتابی در مناقب این پادشاه به نام «قانون همایون یا همایون نامه» نوشته است. ۲ - وفاتدر تاریخ مرگ او اختلاف وجود دارد و احتمالا تا سال ۹۴۲ زنده بوده است. بنا به وصیتی که کرده بود، او را در دهلی، جنب مزار نظام الدین اولیا و امیر خسرو دهلوی به خاک سپردند و در این زمان نزدیک ۶۲ سال سن داشت. ۳ - امتیاز خواجهامتیازی که خوند میر در میان مورخان ایران دارد این است که، بیش ازهمه به زبان فارسی کتاب نوشته است. ۴ - آثاراز جمله آثار او می‌توان به خلاصه الاخبار فی احوال الاخیار، مآثر الملوک، حبیب السیر و آثار الملوک و الانبیاء اشاره کرد. ۵ - عناوین مرتبطتاریخ حبیب السیر (کتاب) ۶ - منبعنرم افزار تاریخ اسلامی ایران، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی. |