حیوانات وحشی در قرآنقرآن از بعضی حیوانات وحشی مانند شیر، مار، میمون و فیل نام برده است. ۱ - شیرقسورة در قرآن به معنای شیر درنده است. قسورة جمع قسور نیز آمده بمعنی صیاد تیرانداز ولی در آیه به قرینه «حمر» ظاهرا شیر مراد است. «کانهم حمر مستنفرة؛ گویی گورخرانی رمیده‌اند،» «فرت من قسورة؛ که از چنگ صیادی (یا شیری) گریخته‌اند.» . ۲ - گرگذئب به معنای گرگ است. این لفظ سه بار در سوره یوسف، آیات ۱۳، ۱۴ و ۱۷ آمده است. «و اخاف ان یاکله الذئب؛ گفت: همانا (بیرون) بردن او مرا سخت غمگین می‌کند و می‌ترسم در حالی که از او غافلید گرگ او را بخورد.» ۳ - بوزینهقرد بر وزن جسر به معنای بوزینه، جمع آن در قرآن مجید قردة بر وزن عنبه آمده است. قصه «قردة» سه بار در قرآن یاد شده هر سه در باره یهود و هر سه در خصوص اصحاب سبت است. «و لقد علمتم الذین اعتدوا منکم فی السبت فقلنا لهم کونوا قردة خاسئین؛ و حتما شما کسانی از خودتان را که در روز شنبه (از فرمان خدا) تجاوز کردند (و در آن روز ماهیصید کردند) شناختید که ما به آنها گفتیم: بوزینگانی شوید و رانده شدگانی (از درگاه ما، اراده تکوینی کردیم که چنین شوند و شدند)». «فلما عتوا عن ما نهوا عنه قلنا لهم کونوا قردة خاسئین؛ پس چون از آنچه نهی شدند سرکشی کردند به آنها گفتیم که میمون‌ها و رانده شده‌ها شوید (اراده حتمی کردیم که صورت شان در شکل میمون و روحشان خوار و دور از رحمت شود و چنین شدند)». «من لعنه الله و غضب علیه و جعل منهم القردة و الخنازیر... ؛ و بر آنها غضب نموده و برخی از آنان را به صورت بوزینگان و خوک‌ها درآورده...» این آیه گر چه در باره مطلق اهل کتاب است ولی ظاهرا منظور یهود است و اثبات مسخ در نصاری تقریبا غیر ممکن است. ۴ - فیلفیل نام حیوانی است معروف و سوره‌ای در قرآن به همین نام وجود دارد که به داستان اصحاب فیل می‌پردازد. «ا لم تر کیف فعل ربک باصحاب الفیل؛ آیا (به چشم دل) ندیدی و ندانستی که پروردگار تو با اصحاب فیل (سپاه ابرهه که برای تخریب خانه خدا آمده بودند) چگونه رفتار کرد؟!». ۵ - مار۱- حیه: به معنای مار است. «قال القها یا موسی. فالقاها فاذا هی حیة تسعی؛ فرمود‌ای موسی آنرا (عصا) بیانداز آنرا انداخت در دم ماری شد که به تندی حرکت می‌کرد.» ۲- ثعبان: به معنای اژدها است. این کلمه تنها دو بار در قرآن مجید در باره عصای موسی که به اژدها مبدل می‌گردید، آمده است. در اقرب الموارد آمده: ثعبان نوعی از مارهای طویلی است بر نر و ماده هر دو اطلاق می‌شود، گویا برای سرعت خزیدن اژدها، به آن ثعبان گفته‌اند. «فالقی عصاه فاذا هی ثعبان مبین؛ پس عصای خویش را بیفکند و در دم اژدهائی آشکار شد.» ۶ - پانویس۷ - منبعفرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حیوان». |