حیدرعلی بن اسدالله مجیری شهرضائی اصفهانیحیدرعلی بن اسدالله مجیری شهرضائی اصفهانی، شاعر و ادیب معاصر اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیحیدرعلی مجیری فرزند اسداللَّه بن حیدرعلی، شاعر و ادیب معاصر در سال ۱۳۰۵ش در شهرضا متولّد شد. تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در شهرضا گذراند و سپس در رشته ادبیات در دانشگاه اصفهان تحصیل کرد و لیسانس دریافت نمود و به تدریس در شهرضا و سپس اصفهان مشغول شد. او در شعر طبعی روان داشت. سرانجام در ۷ فروردین ۱۳۸۵ش در اصفهان وفات یافته و حسب الوصیّه در زادگاه خود، در قبرستان عمومی امامزاده شاهرضا مدفون شد. ۲ - آثاراین آثار از اوست که هنوز به چاپ نرسیده است: ۱. «دیوان اشعار» ۲. «پند و حکمت در شاهنامه» ۳. «هزل و هجو در ادبیات فارسی» ۴. «هفت در ادب فارسی». این بیت از اوست: به بال عشق پریدم به سوی خلوت یار ••••• وصال دوست بود عیش و شادمانی من (مصاحبه با فرزند شاعر، آقای اسداللَّه مجیری در بهار ۱۳۸۷.) ۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۴۸. رده‌های این صفحه : ادیبان اصفهان | ادیبان اصفهان سده چهاردهم(قمری) | ادیبان ایران | ادیبان ایران سده چهاردهم(قمری) | ادیبان سده چهاردهم(قمری) | شاعران اصفهان | شاعران اصفهان سده چهاردهم(قمری) | شاعران ایران | شاعران ایران سده چهاردهم(قمری) | شاعران سده چهاردهم(قمری)
|