حساب کاربری
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
لینک کوتاه
حیا (قرآن)
از صفات اخلاقی که در
آیات قرآن
به آن اشاره شده، «حیا» است.
فهرست مندرجات
۱ - معنی حیا
۲ - عناوین مرتبط
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - معنی حیا
حیا به معنای انقباض و خودداری
نفس
از زشتیها و ترک زشتیهاست. البته حیا درباره ذات باری بدین معنا نیست، زیرا
خداوند
منزه از چنین وصفی (انقباض نفس) است،
[۱]
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۲۷۰، «حیی».
بلکه مقصود از حیا درباره خداوند ترک
قبیح
است.
[۲]
طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۱۶۵.
نقیض حیا،
وقاحت
است.
[۳]
طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۱۶۳.
در این عنوان آیاتی معرفی میشوند که در آنها از واژه «حیا» و مشتقات آن و از آیاتی که معنای حیا فهمیده میشود، استفاده شده است.
۲ - عناوین مرتبط
ارزش حیا (قرآن)
،
بیحیایی (قرآن)
،
حفظ حیا (قرآن)
،
حیا از خدا (قرآن)
،
حیا از مردم (قرآن)
،
حیا در ازدواج (قرآن)
،
حیا در تبیین حقایق (قرآن)
،
حیا در خانواده (قرآن)
،
حیا در راه رفتن (قرآن)
،
حیا و پوشش (قرآن)
،
حیای آدم (قرآن)
،
حیای اصحاب صفه (قرآن)
،
حیای بیجا (قرآن)
،
حیای حوا (قرآن)
،
حیای حورالعین (قرآن)
،
حیای خدا (قرآن)
،
حیای دختر شعیب (قرآن)
،
حیای زن (قرآن)
،
حیای ساره (قرآن)
،
حیای عبادالرحمان (قرآن)
،
حیای مجردان (قرآن)
،
حیای محمد (قرآن)
،
حیای مریم (قرآن)
،
حیای مؤمنان (قرآن)
،
حیای نمازگزاران (قرآن)
،
حیای یوسف (قرآن)
،
نشانههای حیا (قرآن)
.
۳ - پانویس
۱.
↑
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۲۷۰، «حیی».
۲.
↑
طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۱۶۵.
۳.
↑
طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۱۶۳.
۴ - منبع
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۲، ص۲۱۸، برگرفته از مقاله «حیا».
ردههای این صفحه :
حیا
|
موضوعات قرآنی
آخرین نظرات
نفس
نفس