حکمت اسماعیل (قرآن)اِسْماعیل، فرزند ابراهیم خلیل علیه‌السلام، پیامبری الهی که میان مسلمانان به عنوان ذبیح شناخته می‌شود و نسب پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) بدو می‌رسد. ۱ - برخورداری از حکمت الهیاسماعیل (علیه السلام)، برخوردار از حکمت الهی می‌باشد، همانطور که در قرآن می‌فرماید: «واسمـعیل..؛ و اسماعيل و یسع و یونس و لوط كه جملگى را بر جهانيان برترى داديم.»• «اولـئک الذین ءاتینـهم الکتـب والحکم... آنان كسانى بودند كه كتاب و داورى و نبوت بديشان داديم و اگر اينان (مشركان) بدان کفر ورزند بى‌گمان گروهى (ديگر) را بر آن گماريم كه بدان کافر نباشند.» ۱.۱ - تفسیر آیاتظاهر آیه این است که مراد از اسماعیل همان فرزند ابراهیم(علیه‌السلام) و برادر اسحاق است، (یسع) به فتح یا و سین بر وزن (أسد) و به قرائتى دیگر (لیسع) بر وزن (ضیغم) اسم یکى از انبیاى بنی اسرائیل است. قرآن کریم در این آیه و همچنین در آیه (و اذکر اسمعیل و الیسع و ذا الکفل و کل من الاخیار) نام او را با اسماعیل ذکر فرموده. و اما اینکه این پیغمبر در چه زمانى مى زیسته و خاطرات زندگیش چه بوده؟ قرآن چیزى از آن را بیان نکرده است. ملاک تفصیل و برترى انبیاء (ع ) بر دیگر مردم، داشتن هدایت فطرى و بهره‌مندى از هدایت خاص و بى واسطه الهى است. ۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حکمت اسماعیل». |