حکم بن عبدل اسدی حکم بن عبدل اسدی، از شعرای کوفه در عصر اموی بود که به خدمت عبدالملک بن مروان درآمد و سرانجام به سال ۱۰۰ قمری درگذشت. فهرست مندرجات ۱ - معرفی اجمالی ۲ - پانویس ۳ - منبع ۱ - معرفی اجمالی حکم بن عبدل بن جبلة بن عمرو اسدی، یکی از شاعران برجسته کوفه به‌شمار می‌آمد. ابن زبیر او را با تعداد دیگری از وابستگان بنی‌امیه تبعید کرد لذا به خدمت عبدالملک بن مروان درآمد. حکم بن عبدل لنگ بود و همیشه عصا به همراه داشت. وی بر عصایش می‌نوشت و آن را نزد امیران و خلفا می‌فرستاد و هیچ‌گاه درخواست و حاجتش رد نمی‌شد. بعدها خواسته‌هایش را روی پاره چیزی می‌نوشت و نزد امیران می‌فرستاد. او سرانجام به سال ۱۰۰ قمری درگذشت. [۱] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۲، ص۲۷۶.     [۲] ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۲، ص۶۰۳.     [۳] القالی، ابو‌علی، امالی، ج۲، ص۲۶۰.     ۲ - پانویس   ۱. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۲، ص۲۷۶.     ۲. ↑ ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۲، ص۶۰۳.     ۳. ↑ القالی، ابو‌علی، امالی، ج۲، ص۲۶۰.     ۳ - منبع عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۷۷. رده‌های این صفحه : تاریخ اسلام | درگذشتگان سال 100 (قمری) | شاعران عصر اموی | شعرای عرب