حسن‌علی بن علی سوزی ساوجی اصفهانیحسنعلی بن علی سوزی ساوجی اصفهانی، از شعرای قرن دهم هجری از اهالی ساوه و در اصفهان ساکن بوده است. ۱ - معرفی اجمالیملّاحسنعلی بن علی ساوجی، از شعرای قرن دهم هجری از اهالی ساوه است. در اصفهان ساکن بود. در جوانی طبع روانی داشت و با تخلّص «جفاکِش» به سرودن شعر پرداخت و پس از مدتی آنرا به «سوزی» تبدیل کرد. اغلب در مدرسه هارون ولایت ساکن و به کتابت مشغول بود. خط نستعلیق را خوش می‌نوشت. اگر چه او دیوان‌های بسیاری از شعراء را کتابت کرده است اما تاکنون فقط از نمونه خط او «دیوان انوری» شناسایی شده که به خط نستعلیق در سال ۹۸۸ق کتابت شده و در کتابخانه آقای سلطان القرائی در تبریز موجود بوده است. دیوان اشعار او بیش از بیست هزار بیت شعر داشته است که اکنون از آن اثری باقی نیست. سوزی در حدود سال ۱۰۱۴ق وفات نمود. این بیت از اوست: به او خورشید هم دلبستگی داشت ••••• که رویش وقت رفتن در قفا بود [۱]
بیانی، مهدی، احوال و آثار خوشنویسان، ج۳، ص۱۴۴-۱۴۵.
[۲]
حسن‌خان بهادر، سیدمحمدصدیق، تذکره شمع انجمن، ص۳۴۱.
[۳]
حسین‌صبا، محمدمظفر، تذکره روز روشن، ص۳۷۴.
[۴]
آذر بیگدلی، لطفعلی بن آقاخان، تذکره آتشکده، بخش سوم از نیمه نخست، ص۱۱۳۷.
[۵]
حسینی سنبهلی، میرحسین‌دوست، تذکره حسینی، ص۱۵۳.
[۶]
تذکره غنی، ص۶۷.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۹۳-۵۹۴. |