زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

تهجد (قرآن)





از اعمال مستحبی موکد که در آیات قرآن به آن اشاره شده است؛ تهجد وشب‌زنده‌داری است.


۱ - معنای تهجد



تهجد، به معنای بیدار شدن در شب برای نماز و ذکر خداست.
در این مقاله آیاتی معرفی می‌شوند که درآن‌ها از واژه «تهجد» و جمله‌هایی مانند «و من آنای اللیل فسبح» و «قم اللیل» استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



آثار تهجد (قرآن)، آسان‌گیری در تهجد (قرآن)، اخلاص در تهجد (قرآن)، پاداش تهجد (قرآن)، توصیه به تهجد (قرآن)، تهجد اهل کتاب (قرآن)، تهجد صحابه (قرآن)، تهجد عبادالرحمان (قرآن)، تهجد متقین (قرآن)، تهجد محسنان (قرآن)، تهجد محمد (قرآن)، حکم تهجد (قرآن)، زمینه‌های تهجد (قرآن)، صبر در تهجد (قرآن)، کیفیت تهجد (قرآن)، متهجدان (قرآن)، وقت تهجد (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۳، ص۳۸۵.    
۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۶، ص۲۸۱.    


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۳۰۵، برگرفته از مقاله «تهجد».    


رده‌های این صفحه : تهجد | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.