تفسیر صالحیتفسیر صالحی اثر شیخ محمدعلی صالحی (م ۱۳۱۹ ق) فرزند شیخ محمدصالح برغانی قزوینی، از علما و متکلمین امامیه و اساتید فقه و اصول حوزه قزوین می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالی کتابتفسیر مورد بحث شامل مجموعه‌ای از رسائل به زبان عربی و فارسی ، در بخشی از قرآن کریم است. مؤلف در این اثر بعضی از آیات و سوره‌های مورد نظر خود را عنوان کرده سپس با مشرب ملایم متشرعه به رد شیخیه و بابیه پرداخته و اعتقادات خود را به سبک کلامی و فلسفی با بهره از روایات خاندان عصمت و طهارت (علیهم‌السّلام) بیان کرده است. این تفسیر از جمله تفسیرهایی است که مشاجرات و برخوردهای عقائد تند قرن سیزدهم هجری را منعکس می‌کند و تاریخ تالیف آنها از ۱۲۶۳ ق لغایت ۱۲۶۶ ق می‌باشد. از جمله سوره‌هایی که مؤلف عنوان کرده است: سوره الحمد، سوره الاخلاص، سوره الاعلی، سوره الرحمن، سوره القدر و غیره و از جمله آیاتی که در رد شیخیه و بابیه عنوان کرده آیه: «فَلَمَّا رَاَی الْقَمَرَ بازِغاً قالَ هذا رَبِّی» است. این تفسیر به فارسی و در رد سیدعلی‌محمد باب است که صریح اقوال او را با روایات و به سبک استدلالی رد کرده است و نیز تفسیر آیه مودة از سوره شوری: قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی و تفسیر آیه نور: اللّه نور السموات و الارض و غیره. این مجموعه از مخطوطات موقوفه پدرش شیخ محمدصالح برغانی حائری در کربلا موجود است. [۴]
برغانی، محمدصالح، مقدمه موسوعة البرغانی فی فقه الشیعه، ج۱، ص۵۲.
۲ - پانویس
۳ - منبعسایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «تفاسیر قرن چهاردهم»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۶/۱۵. رده‌های این صفحه : تفاسیر کلامی | تفسیرهای شیعه قرن 14 (قمری) | تفسیرهای قرآن (عربی) | تفسیرهای قرآن (فارسی) | کتاب شناسی تفسیر
|