زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

تفسیر رمانی





تفسیر رمانی اثـر علی بن عیسی رمانی از نحویین و اعاظم متکلمان و مفسران شیعه می‌باشد.


۱ - معرفی مفسر



تفسیر رمانی اثـر ابوالحسن علی (بغداد ۲۷۶ - ۳۸۴ ق) فرزند عیسی رمانی وراق اخشیدی از نحویین و اعاظم متکلمان و مفسران شیعه.
ابن حجر در لسان المیزان مفسر را رافضی می‌خواند سپس به جامعیت او در علوم عربی اشاره کرده است.
و شرح حال نویسان سنی و شیعه تصریح به تشیع او نموده و مقام علمی وی را ستوده و تبحر او را در فنون ادب و ابواب علم و لغت و منطق بازگو نموده‌اند و مؤلفات او را بیش از یکصد عنوان یاد کرده‌اند.

۲ - معرفی تفسیر



تفسیر مورد بحث در یک جلد به زبان عربی است.
نـسـخـه‌ای از‌ ایـن تـفـسیر نزد شیخ طوسی (م ۴۶۰ ق) بوده و از آن بهره گرفته است و نیز درمقدمه‌اش بر تفسیر التبیان آن را ستایش نموده است.
و نـسخه‌ای نزد سید ابن طاووس (م ۶۶۴ ق) بوده است که در کتاب خود سعد السعود از آن نقل می‌نماید. همچنین طی کتب تفسیرهای عامه و خاصه از آن نقل گردیده است. تفسیرهای دیگری به وراق اخشیدی نسبت داده‌اند که عبارتند از: اعراب القرآن. تفسیر اللغات فی القرآن. النکت فی مجازالقرآن. الجامع که از دو کتاب اخیر نسخه‌هائی وجود دارد و تفسیر النکت نیز در دهلی با تحقیق دکتر عبدالعلیم چاپ شده است.
[۶] کارل بروکلمان، تاریخ الادب العربی، ج۲، ص۱۸۹.
[۱۳] ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات النحاة، ج۲، ص۱۷۷.
[۱۴] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۳، ص۲۷.
[۱۸] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراة الجنان، ج۲، ص۴۲۰.
[۲۰] ابن حجرعسقلانی، احمدبن علی، نزهة الالباب، ص۳۱۸.


۳ - پانویس


 
۱. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۳۱۷.    
۲. قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۲، ص۲۹۴.    
۳. بغدادی، اسماعیل، ایضاح المکنون، ج۴، ص۲۷۱.    
۴. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج۱۱، ص۳۱۴.    
۵. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۱۸۰.    
۶. کارل بروکلمان، تاریخ الادب العربی، ج۲، ص۱۸۹.
۷. شیخ طوسی، محمدبن حسن، تفسیر التبیان، ص۵۴.    
۸. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعة الی تصانیف الشیعه، ج۴، ص۲۷۵.    
۹. ذهبی، محمدبن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۵۳۳.    
۱۰. ابن عماد، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب، ج۴، ص۴۴۲.    
۱۱. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، طبقات المفسرین، ص۸۱.    
۱۲. داودی، محمدبن علی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۴۱۹.    
۱۳. ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات النحاة، ج۲، ص۱۷۷.
۱۴. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۳، ص۲۷.
۱۵. ابن ندیم، محمدبن اسحاق، الفهرست، ص۲۱۳.    
۱۶. ابن حجرعسقلانی، احمدبن علی، لسان المیزان، ج۴، ص۲۴۸.    
۱۷. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۵۷۱.    
۱۸. یافعی، عبدالله بن اسعد، مراة الجنان، ج۲، ص۴۲۰.
۱۹. ذهبی، محمدبن احمد، میزان الاعتدال، ج۳، ص۱۴۹.    
۲۰. ابن حجرعسقلانی، احمدبن علی، نزهة الالباب، ص۳۱۸.
۲۱. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، نوابغ الرواة فی رابعة المئات، ص۱۹۳.    
۲۲. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۲، ص۴۶۱.    


۴ - منبع



سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «تفاسیر قرن چهارم»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۴/۱.    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.