ترجمه قرآن (مجد)ترجمه منظوم اميد مجد مناسب‌ترين متن براى معرفى اين ترجمه، اشعار جناب آقاى مجد است كه در پى مى‌آيد: به نام كسى كافريد از عدم به انسان عطا كرد فكر و قلم خداوند جود وخداى وجود خدائى كه او راست زيب سجود يكى شب ز شبهاى خرداد ماه نيامد مرا خواب تا صبحگاه كتاب خدا را گرفته به دست معانيش مشكل به ذهنم نشست چنان بود سنگين معانى آن كه شاهين دل را نشد آشيان به خود گفتم اين ترجمان در ضمير نيفتد پسنديده و دلپذير اگر گفته آيد به نظمى روان نكوتر نشيند به جان و روان كه ناگه دلم گفت با من سخن كمان جسارت كنون زه بكن ترا طبع شعر ست جارى چو آب سزد گر به شعر آورى اين كتاب همان شب در اين سخن باز شد ز حمد و ز توحید آغاز شد پس از آن سرودم به شور و به شوق به لطف خدائى كه بخشيد ذوق مرا نظم قرآن خوش آمد نكو به دقت سرودم همه مو به مو چو لطف خداوند كردم كمك سرودم همه آيه‌ها تك به تك گرفتى مرا وقت سيصد به روز كه در باور من نگنجد هنوز به اميد مجد و به شوق ثواب به پايان رساندم تمام كتاب مرا بود همواره در سر امل كه چون شاعر طوس و شیخ اجل بود وزن شعرم فعولن فعول كه اهل ادب را بيفتد قبول اميدست فرزانگان سخن پسنديده يابند اشعار من كه دانند با اين همه قيد و بند كه بر دست شعرست همچون كمند چه سخت است آيات قرآن سرود كه بايست گفتن هر آنچه كه بود نه يك واژه هرگز بيفتد از آن نه افزون بر آن نمائى بيان بگوئى بدانسان روان و سليس كه با ذهن خواننده گردد انيس چه نيكو چنين نكته‌هائى سرود خداوند شعرى كه در طوس بود «سخن ماند از تو همى يادگار سخن را چنين خوارمايه مدار» كنون پس سرودم يكى شاهكار كه ماند به گيتى ز من يادگار بهاران عمرم بُدى بيست پنج كه از من بجا ماند جاويد گنج چنين نغز و دلكش به شعر درى به بزم سخن كردام دلبرى چه خوش گفت سعدی شيرين زبان كه خورشيد شعرست در آسمان «بضاعت نياوردم الا اميد خدايا ز عفوم مكن نااميد» بحق محمد( ص) به دخت رسول كه طاعاتشان هست نزدت قبول به آن مظهر عدل مرد خدا به درياى تقوی على مرتضى بحق حسین و بحق حسن به هفتاد و دو شير شمشير زن به سجاد غمخوار در کربلا كه مى خواند در ظلمت شب دعا به باقر به جعفر دو تن مرد علم كه احيا نمودند دين را به حلم به موساى كاظم به حق رضا كه آهو رهاندى ز دام بلا بحق جواد و به هادى دين بحق حسن رهبر راستين كه اين نظم قرآن كه كردم بيان تو مى ساز مقبول صاحب زمان ۱ - پانویس۲ - منبعنرم افزار جامع التفاسیر، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور). |