تثبیتتثبیت یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به معنای استدلال خطابی در قالب قیاس یا تمثیل است. ۱ - توضیح اصطلاحهرگاه ماده حجتِ خطابی (مظنونات و مشهورات) در قالب و شکل قیاس یا تمثیل ارائه شود «تثبیت» خوانده می‌شود؛ بدین سان، تثبیت عبارت است از: هر قولی که در خطابه به عنوان حجت و استدلال به کار می‌رود، به گونه‌ای که مفید تصدیق ظنی به مطلوب خطیب و برای شنوندگان گمان‌آور باشد؛ خواه در قالب و شکل قیاس عرضه شود و یا در هیئت استدلال تمثیلی، چون در خطابه، تصدیق جزمی منظور نیست و از تمثیل هم تصدیق غیرجزمی اقناعی حاصل می‌شود؛ به این سبب، تمثیل نیز در خطابه مورد استفاده است. به تثبیت، «حجت اقناعی» نیز گفته می‌شود. تثبیت بر دو قسم است: تثبیت تمثیلی یا تمثیل خطابی و تثبیت قیاسی یا قیاس خطابی. [۴]
مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۳۴۶.
۲ - مستندات مقالهدر تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید. • مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد. • خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس. • مظفر، محمدرضا، المنطق. ۳ - پانویس
۴ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «تثبیت»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۲/۴. خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۵۳. |