تأخیر بیان از وقت خطابتاخیر بیان از وقت خطاب به تاخیر در بیان رافعِ اجمال خطاب تا بعد از وقت خطاب اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفبا توجه به این که زمان صدور حکم شرعی از سوی شارع را «وقت خطاب» و زمان لزوم عمل به آن را «وقت حاجت» می‌گویند، از دیرباز این سؤال در میان اصولی‌ها مطرح بوده که آیا تاخیر بیان از وقت خطاب جایز است یا نه؛ برای مثال، مولا در اول ماه می‌گوید: در روز دهم ماه کاری را برایم انجام دهید و در روز هشتم ماه می‌گوید: منظورم از آن کار، خریدن فلان کتاب است. ۲ - از نظر اصولیوندر میان اصولیون در باره جواز چنین عملی سه دیدگاه وجود دارد: ۱. عده‌ای به جواز تاخیر بیان از وقت خطاب معتقد هستند؛ ۲. جمعی به عدم جواز تاخیر بیان از وقت خطاب معتقدند؛ ۳. برخی به تفصیل معتقد شده‌اند. به نظر مشهور اصولیون، تاخیر بیان از وقت خطاب، به دلیل وقوع آن در اوامر عرفی و عقلایی مطلقا جایز است. ۳ - پانویس۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۷۷، برگرفته از مقاله «تاخیر بیان از وقت خطاب». |