بیابانهای قوم عاد (قرآن)در آیات قرآن به بیابانهای قوم عاد اشاره شده است. ۱ - عذاب قوم عاد از بیابانپدیدار شدن ابر هلاکت بار، در بیابانهای محل زندگی قوم عاد: «فَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُّسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ قَالُوا هَذَا عَارِضٌ مُّمْطِرُنَا بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُم بِهِ رِيحٌ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمٌ؛پس چون آن (عذاب) را (به صورت) ابری روی آورنده به سوی وادیهای خود دیدند گفتند این ابری است که بارش دهنده ماست (هود گفت نه) بلکه همان چیزی است که به شتاب خواستارش بودید بادی است که در آن عذابی پر درد (نهفته) است.» «وادی» مفرد «اودیه» به معنای دامنه کوه‌های بزرگ است. گفتنی است که به قرینه «هذا عارض ممطرنا» معلوم می‌شود که منطقه دچار کم آبی بوده. ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۳۷، برگرفته از مقاله «بیابانهای قوم عاد». |