بدعه کبریبدعه کبری، کنیز عَریب مامونی، شاعری ادیب در قرن سوم قمری بود. ۱ - معفی اجمالیبِدْعَه، کنیز عَریب مامونی، شاعری ادیب بود که ارتجالاً و فی البداهه شعر می‌سرود. سیوطی نقل می‌کند که اسحاق بن ایوب فالی، صد هزار دینار برای خرید او به وسیله ابوالحسن، علی بن یحیای منجم نزد اربابش عریب فرستاد و بیست هزار دینار نیز به‌عنوان دست‌خوش برای ابوالحسن در نظر گرفت. هنگامی که علی بن یحیی درخواست اسحاق را با عریب در میان گذاشت، او بدعه را فراخواند و از او پرسید که آیا خواستار این معامله است؟ بدعه اعلام کرد خواستار آن نیست. عریب نیز پول‌ها را پس فرستاد و همان دم، بدعه را آزاد کرد. بدعه آن‌قدر مال و زمین از خود به‌جا گذاشت که هیچ مردی چنین دارایی‌ای نداشت. [۱]
سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، المستظرف من اخبار الجواری، ص۱۳-۱۴.
[۴]
ابن ساعی، علی بن انجب، نساء الخلفاء، ص۶۳-۶۶.
۲ - پانویس
۳ - منبععبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۱۷۷. رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 302 (قمری) | زنان شاعر | شاعران قرن چهارم | شاعران قرن سوم | شخصیت‌های قرن 3 (قمری) | شخصیت‌های قرن 4 (قمری)
|