ایرانیان (قرآن)ایرانیان، قومی نیرومند و دارای کشوری پهناور با پیشینه تمدنی طولانی و در همسایگی شرقی جزیرة العرب هستند. [۱]
دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا.
۱ - اشاره به ایرانیان در قرآنبرخی مفسران، مقصود از «قوم یحبهم» در آیه ۵۴سوره مائده را ایرانیان دانسته‌اند که خداوند ضمن هشدار به مرتدان عرب، ویژگی‌های برجسته این قوم را بر شمرده و آنان را از یاوران دین معرفی کرده است. ۲ - فرمایش رسول خدا درباره ایرانیاناز رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم روایت شده که شخصی از معنای این آیه پرسید، حضرت دست به شانه سلمان نهاد و فرمود: این است و اهل محل این، آن گاه فرمود: اگر دین به ستاره ثریا آویزان باشد مردمی از ابنای فارس بدان دست می‌یابند. در روایت دیگری می‌خوانیم هنگامی که از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم درباره این آیه سؤال کردند، دست خود را بر شانه" سلمان" زد و فرمود: " این و یاران او و هموطنان او هستند". و به این ترتیب از اسلام آوردن ایرانیان و کوشش‌ها و تلاش‌های پرثمر آنان برای پیشرفت اسلام در زمینه‌های مختلف، پیشگویی کرد. ۳ - ایرانیان جایگزین اعراببراساس برخی از روایات، مقصود از «قوما غیرکم» در آیات ۳۹سوره توبه و ۳۸سوره محمد ایرانیان هستند که خداوند با تهدید سست عنصران عرب به جایگزین کردن ایرانیان به جای آنان وعده داده است؛ همچنین مقصود از عبارت «و آخرین منهم» در آیه ۳سوره جمعه را ایرانیان دانسته‌اند که آیه اشاره به گرویدن آنان به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم دارد. ۴ - قدرت و توانمندی ایرانیانبه موجب برخی اقوال، عبارت «قوم اولی باس شدید» در آیه ۱۶سوره فتح ناظر به توانمندی و صلابت ایرانیان است. مشهور مفسران، آیات ۱ تا ۴سوره روم را درباره ایرانیان دانسته‌اند که به پیروزی آنان بر رومیان و سپس شکست آنان اشاره دارد. ۵ - پانویس۶ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۴۵۵، برگرفته از مقاله «ایرانیان». رده‌های این صفحه : ایران | موضوعات قرآنی
|