اهانت به هود (قرآن)کافران قوم عاد با هود علیه‌السّلام برخورد اهانت آمیز ی داشتند. ۱ - رفتار نامناسب عاد با حضرت هودالم یاتکم نبؤا الذین من قبلکم قوم نوح وعاد وثمود... جآءتهم رسلهم بالبینـت فردوا ایدیهم فی افوههم...(و پروردگارت فرمان داده: جز او را نپرستید! و به پدر و مادر نیکی کنید! هرگاه یکی از آن دو، یا هر دوی آنها، نزد تو به سن پیری رسند، کمترین اهانتی به آنها روا مدار! و بر آنها فریاد مزن! و گفتار لطیف و سنجیده و بزرگوارانه به آنها بگو!) (در «ردوا ایدیهم فی افواههم» چند احتمال وجود دارد که از جمله آنها این است: مشرکان دستان خود را بر دهانشان می‌گذاشتند و در مقابل نوح علیه‌السّلام و... شیشکی می‌کشیدند و به این ترتیب به او اهانت روا می‌داشتند. ۲ - سفیه خواندن حضرت هوداشراف قوم عاد با هود علیه‌السّلام با سفیه خواندن آن حضرت برخورد اهانت آمیز داشتند. والی عاد اخاهم هودا...(گرفت: «ای قوم من! هیچ گونه سفاهتی در من نیست؛ ولی فرستاده‌ای از طرف پروردگار جهانیانم.) قال الملا الذین کفروا من قومه انا لنرلـک فی سفاهة...(اشراف کافر قوم او گفتند: «ما تو را در سفاهت (و نادانی و سبک مغزی) می‌بینیم، و ما مسلّماً تو را از دروغگویان می‌دانیم!») ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۳۲۹، برگرفته از مقاله «اهانت به هود». |