افترای جنون به نوح (قرآن)نسبتهای ناروا و اتهام زدن یکی از ابزار مقابله مشرکان با انبیای الهی بود، و به این خاطر به حضرت نوح علیه‌السّلام افتراء می‌زدند و او را مجنون می‌خواندند. ۱ - افترا به نوححضرت نوح علیه‌السّلام از ناحیه اشراف کافر قوم خود به جنون تهمت زده می‌شد. ولقد ارسلنا نوحـا الی قومه... • فقال الملؤا الذین کفروا من قومه ما هـذا الا بشر... • ان هو الا رجل به جنة... «و ما نوح را بسوی قومش فرستادیم او به آنها گفت: «ای قوم من! خداوند یکتا را بپرستید، که جز او معبودی برای شما نیست! آیا (از پرستش بتها) پرهیز نمی کنید؟! • جمعیت اشرافی (و مغرور) از قوم نوح که کافر بودند گفتند: «این مرد جز بشری همچون شما نیست، که می خواهد بر شما برتری جوید! اگر خدا می خواست (پیامبری بفرستد) فرشتگانی نازل می کرد ما چنین چیزی را هرگز در نیاکان خود نشنیده ایم! • او فقط مردی است که به نوعی جنون مبتلاست! پس مدتی درباره او صبر کنید (تا مرگش فرا رسد، یا از این بیماری رهایی یابد!)» کذبت قبلهم قوم نوح... وقالوا مجنون وازدجر. «پیش از آنها قوم نوح تکذیب کردند، (آری) بنده ما (نوح) را تکذیب کرده و گفتند: «او دیوانه است!» و (با انواع آزارها از ادامه رسالتش) بازداشته شد.» ۱.۱ - نسبت جنون"و قالوا مجنون و ازدجر"- مراد از "ازدجار" این است که: جن او را آزار رسانده و در او اثری از جنون است، و معنایش این است که: قوم نوح تنها به تکذیب او اکتفاء نکردند، بلکه نسبت جنون هم به او دادند، و گفتند او جن زده ای است که اثری از آزار جن در او هست، در نتیجه هیچ سخنی نمی گوید، مگر آنکه اثری از آن حالت در آن سخنش هست، تا چه رسد به اینکه سخنش وحی آسمانی باشد. ۱.۲ - تهمت به پیغمبر(ان هو الا رجل به جنة فتربصوا به حتی حین). جالب اینکه آنها در این تهمت خود نسبت به این پیامبر بزرگ تعبیر "به جنة" را (دارای نوعی جنون است) به کار بردند، تا بر این واقعیت سرپوش نهند که زندگی این پیغمبر و سخنان او همگی بهترین نشانه عقل و دانش او است در حقیقت آنها می خواستند بگویند همه اینها درست است، ولی جنون فنون و چهره های مختلفی دارد که در بعضی مظاهر عقل نیز هست. ۱.۳ - افترا به پیامبر"ان هو الا رجل به جنة فتربصوا به حتی حین" کلمه "به جنة" یا مصدر است، و به معنای مجنون است و یا اینکه مفرد جن است، و معنای "به جنة" این است که: فردی از جن در او حلول کرده، و این مرد با زبان آن جن حرف می زند، برای اینکه چیزهایی می گوید که عقل سلیم آن را قبول ندارد، و نیز چیزهایی می گوید که جز دیوانگان آن را نمی گویند، پس ناگزیر مدتی صبر کنید شاید از این کسالت بهبودی یابد و یا بمیرد و شما از شرش راحت شوید. ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۰، ص۶۲، برگرفته از مقاله «افترای جنون به نوح». |