اسحاق بن مالک اشتر

---

برخی اسحاق بن مالک اشتر را از شهدای کربلا می‌دانند.

۱ - حضور در کربلا

---

در منابع کهن هیچ نام و نشانی از او به چشم نمی ‌خورد و تنها فاضل دربندی در دو کتاب خود، اسرار الشهادة و جواهرالایقان از او نام برده و وی را در شمار شهیدان کربلا قلمداد کرده است و می‌ گوید: وی فرزند مالک اشتر (یار نزدیک امیرمؤمنان علی علیه السلام) و برادر ابراهیم بن مالک است. پس از شهادت حبیب بن مظاهر به میدان رفت .

۱.۱ - رجز اسحاق در میدان

وی در میدان این رجز را خواند:
نَفْسی‌ فِداكُمْ طاعِنُوا وَجالِدُوا • حَتَّی يُبانَ مِنْكُمُ الْمُجاهِدُ
وَارْجُلًا تَتْبَعها سَواعِدُ • فی نَصْرِ مَولاىَ الْحُسَيْنِ الْعابِدُ
بِذاكَ اوْصانا ... (این بیت در سند ناقص و به همین گونه آورده شده است و احتمال دارد كلمه‌اى افتاده باشد.) الْوالِدُ • بِنَصْرِ ابْنِ الْمُرْتَضی یا جُحَّدُ
-ای یاران حسین!- جانم فدایتان! شمشیر و نیزه بزنید تا مجاهدان شناخته شده و جدا گردند
و پاها و در پی آن بازوان، در یاری سرور عابدم حسین علیه السلام قطع شود.ای انکارکنندگان! پدر، ما را به یاری فرزند مرتضی سفارش کرده است.
وی در هنگام مبارزه، پرچمداران لشکر ابن ‌سعد را مورد حمله قرار داد؛ و گروهی از آنان را به هلاکت رساند. او پس از لحظه‌ هایی استراحت در میدان جنگ، بار دیگر بر آن جماعت حمله برد و این شعر را خواند:
یا لَكَ يَوْماً کاسِفاً وصَعْبا • یا لَكَ يَوْماً لا يُواری‌ كَرْبا
یا ايُّها الْباغِی الَّذی‌ ارْتَكَبا • فَلا نَخافُ الْمَوْتَ کمّا قَرُبا
لِأَنَّ فینا بَطَلًا مُجرَّبا • اعْنِی الْحُسَینَ عِنْدَنا مُحبَّبا
فَالنَّفْسُ فینا لِلْقِتالِ تَطْلُبا • نَفْدیهِ بِالْامِّ ولا نَبْغِی الْابا
چه روزهای سخت و ترسناکی در پیش داری، روزهایی که سختی و رنج آن پوشیده نیست! ای ستمگری که مرتکب ظلم گشته ‌ای، ما از مرگ هنگامی که نزدیک شود، نمی‌ هراسیم.چون حسین علیه السلام آن شجاع آزموده و محبوب، در میان ما است، جان‌هاى ما خواهان جنگ است، و پدر و مادر خود را فداى حسین علیه السلام خواهیم كرد.

۱.۲ - شهادت اسحاق

او در حمله ‌اش نزدیک به پانصد سوار از شجاعان دشمن را به هلاكت رساند و آنقدر جنگید تا به فیض شهادت نائل شد.

۲ - پانویس

---