استصحاب حکم ظاهریاستصحاب حکم ظاهری به استصحاب حکمِ جعل شده در ظرف شک یا جهل به حکم واقعی اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفاستصحاب حکم ظاهری، مقابل استصحاب حکم واقعی است و آن استصحابِ حکمی است که از طریق ادله فقاهتی به دست آمده باشد؛ به بیان دیگر، استصحابِ حکمی است که در صورت شک و جهل مکلف به حکم واقعی، برای وی جعل می‌شود، مانند: استصحاب حکم به دست آمده از اصل برائت . استصحاب حکم ظاهری گاه به استصحاب حکم به دست آمده از طریق ادله ظنی معتبر امارات اطلاق می‌گردد. شهید صدر ، استصحاب حجیت دلیل را از مصادیق استصحاب حکم ظاهری دانسته است. ۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۶۷، برگرفته از مقاله «استصحاب حکم ظاهری». رده‌های این صفحه : استصحاب حکم شرعی
|