زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

استصحاب حکم تکلیفی





استصحاب حکم تکلیفی به حکم به بقای «حکم تکلیفی» اطلاق می‌شود.


۱ - تعریف



استصحاب حکم تکلیفی از اقسام استصحاب حکمی و مقابل استصحاب حکم وضعی است و به استصحابی گفته می‌شود که مستصحب آن حکم تکلیفی‌ای است که در سابق، نسبت به آن یقین وجود داشته، ولی بعد به دلایلی مورد شک قرار می‌گیرد، مانند: استصحاب وجوب نماز یا حرمت شرب خمر، در صورت شک در بقای آن‌ها.

۲ - حجیت



در حجیت این استصحاب اختلاف وجود دارد؛
برخی بر این باورند که استصحاب مطلقا چه در حکم تکلیفی و چه در حکم وضعی حجت است.
برخی دیگر معتقدند استصحاب، حجت نیست مطلقا، و گروهی هم چون مرحوم « فاضل تونی » تفصیل داده‌اند و آن را در احکام تکلیفی، انکار و در احکام وضعی، اثبات کرده‌اند.
گروهی از قدما نیز معتقدند استصحاب حکم کلی ، چه تکلیفی و چه وضعی، حجت نیست، اما استصحاب حکم جزئی حجت است.

۳ - پانویس


 
۱. حیدری، علی نقی، اصول الاستنباط، ص۲۶۸.    
۲. خویی، ابوالقاسم، مصباح الاصول، ج۳، ص۴۷.    
۳. خمینی، روح الله، الرسائل، جزء ۱، ص۱۸۸.    
۴. فاضل تونی، عبدالله بن محمد، الوافیة فی اصول الفقه، ص ۲۰۲-۲۰۱.    
۵. طباطبایی قمی، تقی، آراؤنا فی اصول الفقه، ج۱، ص۳۲۰.    
۶. سبحانی تبریزی، جعفر، المحصول فی علم الاصول، ج۴، ص۸۰.    


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۶۶، برگرفته از مقاله «استصحاب حکم تکلیفی».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.