اذن امام به افتااذن امام به افتا، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و یکی از اسباب مدح راوی بشمار می‌آید. ۱ - توضیح اصطلاحیکی از امارات مدح، "اذن امام (علیه‌السّلام) به افتاء" است که به وسیله آن وثاقت و یا حسن راوی اثبات می‌شود. " اذن امام (علیه‌السّلام) به افتاء و یا حکم" بهترین شاهد بر عدالت است چون به اجماع، نص و بلکه ضرورت، افتاء و حکم غیر عادل و غیر ثقه، شرعی نیست و معقول نیست امام (علیه‌السّلام) اذن به کار غیر مشروع بدهد. [۱]
مامقانی، عبدالله، تنقيح المقال، ج۱، ص۲۱۱.
[۲]
نمازی شاهرودی، علی، مستدركات علم رجال الحديث، ج۱، ص۵۹.
۲ - مستندات مقالهدر تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است: • مامقانی، عبدالله، تنقيح المقال. • نمازی شاهرودی، علی، مستدركات علم رجال الحديث. ۳ - پانویس
۴ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «اذن امام به افتا»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۴/۲۰. رده‌های این صفحه : اسباب مدح راوی | اصطلاحات حدیثی
|