اخلاص در روایاتدر پیشگاه الهی تنها اعمالی ارزش دارد که با اخلاص و رضایت خداوند همراه باشد. این معنی در روایات اسلامی نیز فوق العاده مورد بحث قرار گرفته است که گوشه هایی از آن را در ذیل از نظر می‌گذرانیم. ۱ - همه چیز برای خداعلی علیه‌السّلام فرمودند: «طوبی لمن اخلص لله عمله وعلمه وحبه وبغضه واخذه وترکه وکلامه وصمته؛ خوشا به حال کسی که عمل و علم و دوستی و دشمنی و گرفتن و ترک کردن و سخن گفتن و سکوتش رابرای خداوند خالص کرده است». از رجب علی خیاط نقل شده است که: «در تشییع جنازه آیت‌الله بروجردی رحمه الله جمعیت بسیاری آمدند و تشییع باشکوهی شد، در عالم معنا از ایشان پرسیدم که چطور شد از شما این اندازه تجلیل کردند؟ فرمود: تمام طلبه‌ها را برای خدا درس می‌دادم». [۲]
محمدی ریشهری، محمد، کیمیای محبت، ص۱۸۵.
پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم به اباذر فرمود: «یا اباذر لیکن لک فی کل شی ء نیة صالحة حتی فی النوم والاکل؛ ای ابوذر ! باید در هر کاری نیتی پاک داشته باشی، حتی در خوردن و خوابیدن». ۲ - فقط اعمال خالصپیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمود: «اذا عملت عملا فاعمل لله خالصا لانه لا یقبل من عباده الاعمال الا ما کان خالصا؛ هرگاه عملی انجام دادی، پس برای خدا خالصانه انجام بده؛ زیرا خداوند فقط اعمالی را از بندگان می‌پذیرد که خالصانه انجام شده باشد». ۳ - راس طاعتامام صادق علیه‌السّلام فرمودند: «راس طاعة الله الرضا بما صنع الله فیما احب العبد وفیما کره؛ سر و اساس بندگی خداوند، راضی بودن به آن چیزی است که خداوند پیش می‌آورد؛ در آنچه بنده دوست دارد و یا ناخوشایند اوست». ۴ - رضایت خدا یا مردمامام حسین علیه‌السّلام فرمود: «من طلب رضا الله بسخط الناس کفاه الله امور الناس ومن طلب رضا الناس بسخط الله وکله الله الی الناس؛ هرکس رضایت خدا را بخواهد هر چند با خشم مردم همراه شود؛ خداوند او را از امور مردم کفایت می‌کند، و هر کس که دنبال رضایت مردم باشد با به خشم آوردن خداوند، خداوند او را به مردم وامی گذارد». ۵ - پانویس
۶ - منبعپایگاه اطلاع رسانی حوزه. رده‌های این صفحه : اخلاص
|