احکام حقیقتاحکام حقیقت، آثار استعمال لفظ در معنای حقیقی را می‌گویند. ۱ - تعریفمنظور از احکام حقیقت، آثار و نتایجی است که بر استعمال الفاظ در معانی حقیقی شان مترتب می‌شود. ۱.۱ - احکام آناین احکام عبارت‌اند از: ۱. وجود و ثبوت معنای موضوع له برای لفظ ؛ چه این لفظ عام باشد یا خاص، امر باشد یا نهی ، و چه متکلم معنای موضوع له را قصد کند و چه قصد نکند؛ به محض صدور و آمدن لفظ، معنای موضوع له نیز موجود می‌شود؛ ۲. امتناع نفی معنای حقیقی از لفظ: نمی‌توان گفت: «الأب لیس بأب»، هر چند می‌توان گفت: «العَمّ لیس بأب»؛ ۳. برتری حقیقت بر مجاز : مجاز احتیاج به قرینه دارد، در حالی که اراده معنای حقیقی از لفظ، احتیاج به قرینه ندارد. [۱]
اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۱، ص۲۹۵.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۰۸، برگرفته از مقاله «احکام حقیقت». |