احکام جمع عرفیاحکام جمع عرفی، شرایط معتبر برای جمع عرفی بین دو یا چند دلیل را می‌گویند. ۱ - تعریفمنظور از احکام جمع عرفی، امور و شرایطی است که جمع عرفی بین دو یا چند دلیل به تحقق آن‌ها بستگی دارد. ۲ - شرایط جمع عرفیاین امور و شرایط عبارت‌اند از: ۱. هر دو دلیل در جمع عرفی، باید دلیل لفظی یا چیزی که در حکم دلیل لفظی است، باشد؛ ۲. هر دو دلیل باید از یک متکلم و یا از جهت واحد صادر شده باشد؛ ۳. علم اجمالی به عدم صدور یکی از دو دلیل از سوی شارع ، وجود نداشته باشد، زیرا در این حالت، در حقیقت ، بین دو سند تعارض است، نه بین دو دلالت ؛ در حالی که جمع عرفی، علاج تعارض بین دو دلالت است نه بین دو سند؛ ۴. تعارض بین دو ظاهر باشد، زیرا تعارض بین دو نص و یا بین ظاهر و نص واقع نمی‌شود. [۲]
کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۶، ص۱۵۴.
[۳]
کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۶، ص۲۲۹.
[۴]
الوصول الی کفایة الاصول، شیرازی، محمد، ج۵، ص۳۳۰.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۰۷، برگرفته از مقاله «احکام جمع عرفی». |