احتضار افترا زنندگان (قرآن)احتضار افترا زنندگان به خداوند از سوی ملائکه با شدت و سختی و تمسخر همراه است. ۱ - احتضار با استهزاگرفتن جان افترا زنندگان به خدا، از سوی ملائکه، توام با استهزا و تمسخر آنان: ومن اظـلم ممن افتری علی الله کذبا... ولو تری اذ الظـلمون فی غمرت الموت والملـئکه باسطوا ایدیهم اخرجوا انفسکم الیوم تجزون عذاب الهون بما کنتم تقولون علی الله غیر الحق.... خطاب «اخرجوا انفسکم» به محتضران از سوی ملائکه می‌تواند برای استهزای آنان باشد. ۲ - ابتلای به عذابابتلای افترازنندگان به خدا، به عذابی خوارکننده هنگام جان دادن: ومن اظـلم ممن افتری علی الله کذبا... ولو تری اذ الظـلمون فی غمرت الموت والملـئکه باسطوا ایدیهم اخرجوا انفسکم الیوم تجزون عذاب الهون بما کنتم تقولون علی الله غیر الحق... ۳ - دشواری جان کندندشواری جان کندن افترا زنندگان به خداوند: ومن اظـلم ممن افتری علی الله کذبا... ولو تری اذ الظـلمون فی غمرت الموت والملـئکه باسطوا ایدیهم اخرجوا انفسکم الیوم تجزون عذاب الهون بما کنتم تقولون علی الله غیر الحق... ۴ - گرفتن جان با شدتگرفتن جان افترا زنندگان به خدا، از سوی ملائکه، با قدرت و شدت: ومن اظـلم ممن افتری علی الله کذبا... ولو تری اذ الظـلمون فی غمرت الموت والملـئکه باسطوا ایدیهم اخرجوا انفسکم الیوم تجزون عذاب الهون بما کنتم تقولون علی الله غیر الحق... «باسطوا ایدیهم» می‌تواند کنایه از قدرت و شدت باشد. . ۵ - پانویس
۶ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۳۵۰، برگرفته از مقاله «احتضار افترا زنندگان». |