اجازه مدبجاجازه مدبج، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به اذن نقل حدیث توسط دو راوی هم‌سن یا هم شاگردی به یکدیگر، گفته می‌شود. ۱ - توضیح اصطلاحاجازه مدبج آن است که دو راوی که یک استاد دارند و یا هم‌سن هستند به یکدیگر اجازه نقل حدیث بدهند. که اجازه هر کدام به دیگری مدبج نام دارد. این نوع از اجازه در بین اندیشمندان امامیه شایع است، مثل اجازه شیخ طوسی به سیدمرتضی و اجازه‌گرفتن او از سیدمرتضی و اجازه شیخ حر عاملی به علامه مجلسی و اجازه‌گرفتن او از علامه مجلسی. [۱]
مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۶، ص۳۰۳.
۲ - مستندات مقالهدر تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است: • مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه. • عاملی، علی بن احمد، الرعایة فی علم الدرایه. ۳ - پانویس
۴ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «اجازه مدبج»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۴/۱۵. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی
|