اتصال تاماستلزام مقدم و تالی از دو سو، یعنی مستلزم بودن هریک دیگری را اتصال تام گویند. ۱ - معنای اتصال تام در منطق«استلزام مقدم و تالی از دو سو، یعنی مستلزم بودن هریک دیگری را. قضیه شرطیه‌ای که دارای اتصال تام باشد، بنحو کلی قابل انعکاس است. مانند هرگاه خورشید طالع باشد، روز موجود است- و هرگاه روز موجود باشد خورشید طالع است». [۱]
ابوعلی سینا، الشفاء، کتاب قیاس، ص۲۳۲.
اتّصال تامّ در صورتی است که بین مقدم و تالی، تساوی برقرار باشد. یعنی نسبتشان از نسب اربع تساوی باشد. [۲]
خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی، قضیّه شرطیّه متصله، ص۱۹۰.
۲ - پانویس
۳ - منبعخوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۴. رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی
|