ابوطاهر اسماعیل بن محمد وثابی اصفهانیابوطاهر اسماعیل بن محمد وثابی اصفهانی، از ادباء و دانشمندان اصفهان در قرن ششم هجری بوده است. ۱ - معرفی اجمالیابوطاهر اسماعیل بن محمّد بن احمد وثابی اصفهانی، از ادباء و دانشمندان اصفهان است. سمعانی می‌نویسد: در اصفهان در صنعت شعر و ترسّل، فاضل‌تر از وی ندیدم. من در اصفهان به خانه وی رفتم، و در بداهتِ نظم و نثر، سریع‌تر از او ندیدم. رساله‌ای بر وی اقتراح کردم. مرا گفت: قلم بگیر و بنویس، و فی‌الحال، بی آن که بیندیشد، به نیکوترین وجه بر من املاء کرد. وثابی در اواخر عمر، به فقر و تنگدستی افتاد، و نابینا شد تا این که در سال ۵۳۳ق وفات یافت. [۲]
دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۷، ص۲۵۲۷، ذیل «اسماعیل».
[۳]
برقعی‌قمی، سیدعلی‌اکبر، راهنمای دانشوران، ج۳، ۳۲۰.
در محاسن اصفهان از ابوعلی اسماعیل وثابی در ردیف دانشمندان صرف و نحو ولغت و انشاء که متقدّم بر عصر مافرّوخی بوده‌اند، یاد شده است. [۴]
آوی، حسین بن محمد، ترجمه محاسن اصفهان، ص۳۲.
این شعر از وثابی است: "اشاعوا و قالوا وقفه الوداع و زمّت مطایا للرّحیل شراع" "فقلت فراق لا اطیق احتماله کغانی من البنین المشت سماع" "و لا علیک الکتمان قلب ملکته و عند النّوی سرّ المکتوم یذاح". ۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۵۷۵. |