ابوطالب بن نصیر حیات اصفهانیابوطالب بن نصیر حیات اصفهانی، از ادبا و خوشنویسان قرن دوازده هجری در اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیمیرزا ابوطالب اصفهانی متخلّص به «حیات» فرزند میرزا نصیر، شاعر ادیب خطّاط منشی، در اصفهان در منصب استیفا به خدمات دیوانی اشتغال داشت، و خطّ شکسته را خوش می‌نوشت، و در فنّ انشاء، مهارت کامل داشت. [۱]
بیانی، مهدی، احوال و آثار خوشنویسان، ج۴، ص۱۲۴۱.
سرانجام در سال ۱۱۳۵ق در اصفهان وفات یافت، و مدفون شد. [۳]
حزین لاهیجی، محمدعلی، تذکره المعاصرین، ص۱۹۴.
[۵]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۱۶۷.
[۶]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۴۵۷.
[۷]
دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ذیل «جناب»، ص۱۰۸.
برخی از نویسندگان، تخلّص وی را «جناب» ذکر کرده‌اند که احتمالاً تصحیف شده «حیات» است. دیوان اشعارش بالغ بر دو سه هزار بیت بوده، این بیت از او است: "لب خواهش نگشودیم و از آن خشنودیم ••• که مرادِ دو جهان قابل اظهار نبود". ۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۸۹. |