ابوالمظفر محمدجعفر حسینی اصفهانیابوالمظفر محمدجعفر حسینی، از فضلاء و علمای قرن یازدهم هجری در اصفهان می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیابوالمظفر محمّد جعفر حسینی، از فضلاء و علمای قرن یازدهم هجری است. وی در اصفهان ساکن بوده و به خواهش یکی از بانوان دربار صفوی «شاهزاده‌بیگم» بانی مدرسه شاهزاده‌ها در اصفهان، «مفتاح الفلاح» شیخ بهائی را به فارسی ترجمه نموده و آن را بر ۹ باب مرتّب ساخته است. البتّه شش باب آن از کتاب «مفتاح الفلاح» و باب هفتم در اعمال رجب و شعبان و رمضان، باب هشتم در عمل سایر ایام و باب نهم در آداب دعا و سفر می‌باشد. نسخه‌ای از این کتاب به خط محمّدحسین اصفهانی که در سال ۱۰۸۶ق کتابت شده است در کتابخانه مدرسه عالی سپهسالار در تهران موجود است. [۲]
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الروضه النضره، ص۱۱۲.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۳۳۶. رده‌های این صفحه : عالمان اصفهان | عالمان اصفهان سده یازدهم(قمری) | عالمان ایران | عالمان ایرانی سده یازدهم(قمری) | عالمان سده یازدهم(قمری) | فضلای اصفهان | فضلای اصفهان سده یازدهم(قمری) | فضلای ایران سده یازدهم(قمری) | فضلای ایرانی | فضلای سده یازدهم(قمری)
|