زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

ابوالحسن محمد بن حسین آبری سجستانی




آبُری، ابوالحسن، محمد بن حسین بن ابراهیم بن عاصم بن عبدالله سجستانی (د ۳۶۳ق/۹۷۴م)، حافظ قرآن، و مورخ و محدث شافعی، از مردم آبُر، ‌یکی از روستاهای سجستان است.


۱ - مشایخ


برای طلب علم و شنیدن حدیث به مصر، شام، حجاز، عراق عرب، جبال و خراسان سفر کرد و از ابن‌خزیمه نیشابوری، ابوالعباس سراج نیشابوری، زکریا بن احمد بلخی، ابونعیم بن عدی استرابادی، ابوعرابه حرانی، احمد بن محمد بن ازهر سجزی، محمد بن یوسف هروی، محمد بن ربیع جیزی، مکحول بیروتی، محمد بن سهل قهستانی و دیگر همتایان آنان حدیث شنید.

۲ - نقل حدیث


علی بن بشری لیثی سجستانی، یحیی بن عمار سجستانی و دیگران از او حدیث نقل کرده‌اند.

۳ - نظر ابن ناصرالدین


ابن‌ناصرالدین او را آگاه از علم تجوید و نویسنده‌ای پرکار شمرده است.

۴ - آثار


اثر معروف او مناقب الامام الشافعی است که تذکره‌نویسان آن را در نوع خود بهترین اثر شمرده‌اند. این کتاب ۷۵ باب دارد، گرچه خود نویسنده در مقدمه آن شمار باب‌ها را ۷۴ ذکر کرده است. از این کتاب، ۸ برگ خطی که در سده ۵ق/۱۱م نوشته شده در کتابخانه جارالله در استانبول به شماره ۱۶۳۲ و نسخه‌ای عکسی در معهد، المخطوطات العربیة‌المصوره در قاهره موجود است.

۵ - مدح تراجم


نویسندگان تراجم با ستایش بسیار از او یاد کرده‌اند.

۶ - وفات


وی در رجب ۳۶۳/ آوریل ۹۷۴م در سن تقریبی ۸۰ سالگی درگذشت.
[۱] ابن‌اثیر، عزالدین، الباب، ص۱۲، مکتبة‌القدسی، ۱۳۵۷ق.
[۲] ابن‌عماد حنبلی، ابوالفلاح، شذرات الذهب، ج۳، ص۴۶-۴۷، قاهره، مکتبة‌القدسی، ۱۳۵۰ق.
[۳] ابن‌ماکولا، علی بن هبةالله، الاکمال، ج۱، ص۱۲۲۱۲۳، حیدرآباد دکن، ۱۳۸۱ق.    
[۴] اسنوی، جمال‌الدین، طبقات الشافعیة، ج۱، ص۸۱، به کوشش عبدالله الجبوری، بغداد، ۱۳۹۰ق.
[۵] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف‌الظنون، ج۲، ص۱۸۲۹، استانبول، ۱۹۴۱م.
[۶] ذهبی، شمس‌الدین، تذکرة الحفاظ، ج۳، ص۱۱۰.    
[۷] ذهبی، شمس‌الدین، العبر، ج۲، ص۱۱۶.    
[۸] سبکی، تاج‌الدین، طبقات الشافعیه، ج۳، ص۱۴۷ ۱۴۸، به کوشش عبدالفتاح محمد الحلو و محمود محمد الطناحی، قاهره، ۱۳۸۴ق.    
[۹] سمعانی، عبدالکریم، الانساب، ج۱، ص۶۳-۶۴، حیدرآباد دکن، ‌۱۳۸۲ق.    
[۱۰] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۲، ص۲۷۵.    
[۱۱] حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۱، ص۴۹، به کوشش فردیناند ووستنفلد، لایپزیگ، ۱۸۶۶۱۸۷۰م.    


۷ - فهرست منابع


(۱) عزالدین ابن‌اثیر، الباب، مکتبة‌القدسی، ۱۳۵۷ق.
(۲) ابوالفلاح ابن‌عماد حنبلی، شذرات الذهب، قاهره، مکتبة‌القدسی، ۱۳۵۰ق.
(۳) علی بن هبةالله ابن‌ماکولا، الاکمال، حیدرآباد دکن، ۱۳۸۱ق.
(۴) جمال‌الدین اسنوی، طبقات الشافعیة، به کوشش عبدالله الجبوری، بغداد، ۱۳۹۰ق.
(۵) حاجی خلیفه، کشف‌الظنون، استانبول، ۱۹۴۱م.
(۶) شمس‌الدین ذهبی، تذکرة الحفاظ، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۹۶۸م.
(۷) شمس‌الدین ذهبی، العبر، به کوشش فؤاد سید، کویت، ۱۹۶۱م.
(۸) تاج‌الدین سبکی، طبقات الشافعیه، به کوشش عبدالفتاح محمد الحلو و محمود محمد الطناحی، قاهره، ۱۳۸۴ق.
(۹) عبدالکریم سمعانی، الانساب، حیدرآباد دکن، ‌۱۳۸۲ق.
(۱۰) خلیل بن ایبک صفدی، الوافی بالوفیات، به کوشش س دیدرینگ، استانبول، مطبعة وزارة المعارف، ۱۹۴۹م.
(۱۱) ابوعبدالله یاقوت حموی، معجم البلدان، به کوشش فردیناند ووستنفلد، لایپزیگ، ۱۸۶۶ـ۱۸۷۰م.

۸ - پانویس

 
۱. ↑ ابن‌اثیر، عزالدین، الباب، ص۱۲، مکتبة‌القدسی، ۱۳۵۷ق.
۲. ↑ ابن‌عماد حنبلی، ابوالفلاح، شذرات الذهب، ج۳، ص۴۶-۴۷، قاهره، مکتبة‌القدسی، ۱۳۵۰ق.
۳. ↑ ابن‌ماکولا، علی بن هبةالله، الاکمال، ج۱، ص۱۲۲۱۲۳، حیدرآباد دکن، ۱۳۸۱ق.    
۴. ↑ اسنوی، جمال‌الدین، طبقات الشافعیة، ج۱، ص۸۱، به کوشش عبدالله الجبوری، بغداد، ۱۳۹۰ق.
۵. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف‌الظنون، ج۲، ص۱۸۲۹، استانبول، ۱۹۴۱م.
۶. ↑ ذهبی، شمس‌الدین، تذکرة الحفاظ، ج۳، ص۱۱۰.    
۷. ↑ ذهبی، شمس‌الدین، العبر، ج۲، ص۱۱۶.    
۸. ↑ سبکی، تاج‌الدین، طبقات الشافعیه، ج۳، ص۱۴۷ ۱۴۸، به کوشش عبدالفتاح محمد الحلو و محمود محمد الطناحی، قاهره، ۱۳۸۴ق.    
۹. ↑ سمعانی، عبدالکریم، الانساب، ج۱، ص۶۳-۶۴، حیدرآباد دکن، ‌۱۳۸۲ق.    
۱۰. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۲، ص۲۷۵.    
۱۱. ↑ حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۱، ص۴۹، به کوشش فردیناند ووستنفلد، لایپزیگ، ۱۸۶۶۱۸۷۰م.    


۹ - منبع


دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد آبری»، ج۱، ص۲۱.    


رده‌های این صفحه : تراجم | علمای اهل سنت | علمای قرن چهارم | محدثان اهل‌سنت قرن 4 (قمری) | مورخان اهل‌سنت قرن 4 (قمری)




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.