آهوآهو نام حیوانی است که به همین نام معروف است. به آهو ظبی و غزال نیز گفته می شود و از آن به مناسبت در باب‌هایى مانند حج و صید و ذباحه بحث شده است. ۱ - احکام آهو۱.۱ - حکم اکل گوشت آهوآهو از جانوران وحشى حلال گوشت است. [۱]
موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۱۶۷، کتاب الاطعمة و الاشربة، القول:فی الحیوان، مسالة ۵.
۱.۲ - شکار آهوحیوان حلال گوشت وحشی مانند آهو و کبک و بز کوهی و حیوان حلال گوشتی که اهلی بوده و بعداً وحشی شده مثل گاو و شتر اهلی که فرار کرده و وحشی شده است، اگر به دستوری که بعداً گفته می‌شود آنها را شکار کنند پاک و حلال است. حیوان حلال گوشت وحشی در صورتی با شکار کردن پاک و حلال می‌شود که بتواند فرار کند یا پرواز نماید بنابراین بچه آهو که نمی‌تواند فرار کند و بچه کبک که نمی‌تواند پرواز نماید، با شکار کردن پاک و حلال نمی‌شود و اگر آهو و بچه‌اش را که نمی‌تواند فرار کند، با یک تیر شکار نمایند آهو حلال و بچه آهو حرام است. ۱.۳ - تملک آهودر صورت نداشتن مالک، هر کس آن را شکار کند، مالک آن مى‌شود. ۱.۴ - شکار آهو در حرمکشتن آهو بر محرم، و نیز بر غیر محرم در حرم حرام و موجب کفاره است. و کفّاره اینکه مُحرم آهو را صید کند یک گوسفند است و اگر از آن عاجز باشد، پول آن را طعام خریده و به ده فقیر صدقه می‌دهد، بنابر اقوی به هرکدام یک مد، و بنابر احتیاط (استحبابی) دو مدّ و حکم زیاد و کم آمدن و مورد احتیاط آن، چنان است که گذشت و اگر از آن عاجز باشد، باید به‌جای هر مدّی یک روز، روزه بگیرد تا ده روز تمام و این نهایت کفّاره آهو است (که از ده روز، روزه بیشتر نمی‌شود) و اگر از آن هم عاجز باشد، سه روز روزه بگیرد. اگر پرنده‌ای که نزد او است پر درنیاورده یا پر او را چیده‌اند واجب است آن را حفظ کند تا پر درآورد و آن را رها کند، بلکه بعید نیست که واجب باشد حفظ بچه صید را - مثل آهو بره - تا بزرگ شود و رها کند آن را. ۱.۵ - طهارت و نجاست مشکدان آهومشکدان آهو درصورتی‌که احراز شود از چیزهایی است که حیات در آن حلول می‌کند، اگر از آهوی زنده یا از مردار آن جدا شود قبل از آنکه برسد و مستقل شود و حیاتش - در حال زنده‌بودن آهو - زایل شود (به‌صورت عضو بی‌روح درآید) بنابر اقوی نجس است. و اما اگر به حدی رسیده باشد که باید کنده شود بنابر اقوی پاک است؛ چه از آهوی زنده جدا شده باشد یا از آهوی مرده. و در صورت شک در اینکه از چیزهایی است که حیات در آن حلول می‌کند، محکوم به طهارت است، ولی اگر حلول کردن حیات در آن معلوم و «رسیدن» آن به حد مذکور (استقلال و کنده شدن) مشکوک باشد محکوم به نجاست است. ۱.۶ - طهارت و نجاست مشک آهوو اما مشک آن (آهو) در تمام فرض‌ها بدون اشکال پاک است، مگر آنکه رطوبت چیزی که محکوم به نجاست است به آن سرایت کند که در این صورت پاک بودنش خالی از اشکال نیست و در صورتی که سرایت، معلوم نباشد محکوم به طهارت است. ۲ - پانویس۳ - منبع• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیه السلام، ج۱، ص۱۶۸. • ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر) ، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی |