آثار نگاه (قرآن)نگاه به معناى نظر و ديد است. [۱]
فرهنگ فارسى، ج ۴، ص ۴۸۰۵، «نگاه».
در اين مدخل از مشتقّات «بصر»، «رأى»، «نظر» و بعضى آيات استفاده شده است.۱ - اظهار باطننگاه، نشان‌دهنده احوال درونى افراد: ۱. ... فَإِذا جاءَ الْخَوْفُ رَأَيْتَهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ تَدُورُ أَعْيُنُهُمْ كَالَّذِي يُغْشى عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ .... ۲. ... رَأَيْتَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ نَظَرَ الْمَغْشِيِّ عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ .... ۲ - سرورنگاه به رنگ زرد خالص، موجب سرور و شادی انسان: قالُوا ادْعُ لَنا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنا ما لَوْنُها قالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّها بَقَرَةٌ صَفْراءُ فاقِعٌ لَوْنُها تَسُرُّ النَّاظِرِينَ. ۳ - شناختنگاه مكرّر و تفکّر عميق‌تر در آفرینش جهان، موجب آگاهی و شناخت فزون‌تر به نظم و انسجام آن: الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً ما تَرى فِي خَلْقِ الرَّحْمنِ مِنْ تَفاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرى مِنْ فُطُورٍ ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنْقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خاسِئاً وَ هُوَ حَسِيرٌ. ۴ - لذّتلذّت بردن با نگاه، از جمله پاداشهای بهشتیان: ادْخُلُوا الْجَنَّةَ .... وَ فِيها ما تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ .... ۵ - پانویس
۶ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۳۸۰، برگرفته از مقاله «نگاه». رده‌های این صفحه : موضوعات قرآنی | نگاه
|