ضمرة بن ابی العیص
«ضمرة بن ابی العیص» از قبیله خزاعه و از مؤمنان به پیامبر صلى الله علیه و آله در مکه بود. برخى مفسّران، شأن نزول آیات ۹۷ تا ۱۰۰ سوره نساء را در پى آن دانسته اند که پس از وجوب هجرت بر مسلمانان، «ضمره» به رغم بیمارى، خواستار مهاجرت از مکه به مدینه شد که در بین راه از دنیا رفت و با نزول آیات یاد شده، پاداش این گونه افراد بر خدا دانسته شد.
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۱۹، صفحه ۱۴۵.