تحلیه
- «تحليه» از ماده «حُلّى» به معناى زيور است؛ و تحليه يعنى به زيور آراستن.
- اين كلمه در علم اخلاق به معناى آراستگى به مكارم اخلاق است.
- تحليه به معنای جذب و آراستن خود به صفات نیکوست؛ تحليه در مقام تولّى است؛ يعنى با فضايل اخلاقی انس و الفت پيدا كردن و در نهايت به آنها متلبّس شدن.
- تحليه در برابر «تخلیه» است؛ گفتنى است كه تحليه مى تواند همچون تخليه، دفعى و يا تدريجى صورت گيرد.
منابع
- مختار امینیان، مبانی اخلاق اسلامی.
ردهها: