ابن هندو
ابنهندو، ابوالفرج علی
قرن: 5
(وف 420 /410 ق)
ادیب، شاعر، طبیب و منجم. از مردم رى بود. در نیشابور تحصیل كرد و هم در آنجا با دانش یونانى آشنا شد. از شاگردان ابوالحسن دائلى بود. پزشكى را نزد ابنخمار آموخت. مدتى در گرگان در خدمت قابوس وشمگیر بود. در اشعارش قابوس و فرزند وى، منوچهر را ستود. پس از آن به خدمت عضدالدولهى دیلمى درآمد و تا پایان زندگى دبیر وى بود. از آثارش: «مفتاح الطب»؛ «الكلم الروحانیة من الحكم الیونانیه»؛ «كتاب النفس»؛ «المقالة المشوقة فى المدخل الى العلم الفلسفه»؛ «الرسالة المشرقیه»؛ «انموذج الحكمة»؛ «دیوان» شعر.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج1، ص151.