آیه 9 سوره زخرف

از دانشنامه‌ی اسلامی

وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ

[43–9] (مشاهده آیه در سوره)


<<8 آیه 9 سوره زخرف 10>>
سوره :سوره زخرف (43)
جزء :25
نزول :مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و اگر از این کافران بپرسی که آسمانها و زمین را که آفریده؟ البته جواب دهند خدای مقتدر دانا آفریده است.

و اگر از آنان بپرسی آسمان ها و زمین را چه کسی آفریده است؟ قطعاً خواهند گفت: آنها را همان توانای شکست ناپذیر و دانا آفرید.

و اگر از آنان بپرسى: «آسمانها و زمين را چه كسى آفريده؟» قطعاً خواهند گفت: «آنها را همان قادر دانا آفريده است.»

اگر از آنها بپرسى: چه كسى آسمانها و زمين را آفريده است؟ مى‌گويند: آنها را آن پيروزمند دانا آفريده است.

هر گاه از آنان بپرسی: «چه کسی آسمانها و زمین را آفریده است؟» مسلّماً می‌گویند: «خداوند قادر و دانا آنها را آفریده است»!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

If you ask them, ‘Who created the heavens and the earth?’ they will surely say, ‘The All-mighty, the All-knowing created them.’

And if you should ask them, Who created the heavens and the earth? they would most certainly say: The Mighty, the Knowing One, has created them;

And if thou (Muhammad) ask them: Who created the heavens and the earth, they will surely answer: The Mighty, the Knower created them;

If thou wert to question them, 'Who created the heavens and the earth?' They would be sure to reply, 'they were created by (Him), the Exalted in Power, Full of Knowledge';-

معانی کلمات آیه

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ «9»

و اگر از آنان سؤال كنى چه كسى آسمان‌ها و زمين را آفريد؟ قطعاً خواهند گفت: آنها را (خداوند) قادر دانا آفريده است.

الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ «10»

همان كه زمين را براى شما محل آسايش قرار داد و در آن براى شما راه‌هايى قرار داد تا شايد راه يابيد.

نکته ها

مشركان آفريدگار را خدا مى‌دانستند ولى در پرستش، بت‌ها را مى‌پرستيدند.

اگر قطعات زمين توسط كوه‌هاى بلند و درّه‌هاى عميق از هم جدا شده بود زندگى انسان فلج مى‌شد. لذا امكان برقرارى راههاى ارتباطى در زمين، يكى از نعمت‌هاى الهى است.

پیام ها

1- تحقير و استهزاى كفّار مانع دعوت آنان به حقّ نيست. «يَسْتَهْزِؤُنَ‌- لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ»

2- گرچه غرور و جهل و تقليد نياكان بر فكر انسان سايه مى‌اندازد ولى فطرت با تمام وجود، علم و قدرت خدا را درك مى‌كند. لَيَقُولُنَ‌ ... الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ‌

جلد 8 - صفحه 438

3- براى شكوفا كردن فطرت خداشناسى، نعمت‌ها را به ياد بياوريم. لَيَقُولُنَ‌ ... الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ‌

4- زمين به خودى خود قابل سكونت نبود، خداوند آن را براى انسان مهار و آماده كرد. «جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً»

5- هدف از آفريده‌ها بهره‌گيرى انسان است. جَعَلَ لَكُمُ‌ ... جَعَلَ لَكُمُ‌

6- وجود راه، يكى از نعمت‌هاى بزرگ الهى است. «جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلًا»

7- اگر گردش‌گرى بر اساس غفلت باشد، نه عبرت، رشد معنوى در آن نخواهد بود. «جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ»

8- سير و سفر و مشاهده بخش‌هايى از زمين يكى از وسايل هدايت است. «سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ «9»

وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ‌: و اگر بپرسى از اين مشركان، مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ‌: كه آفريده است آسمانها و زمينها را و ايجاد آن نموده، لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَ‌: هر آينه گويند آفريده است آنها را، الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ‌: آن خدائى كه غالب است بر تمام چيزها بر وجهى كه هيچ چيز قدرت او را مغلوب نتواند ساخت، نه در ايجاد مكنونات نه در غير آن، دانا به مصالح خلق اشياء بر وجه اتقان. آيه دال است بر غايت جهالت و ضلالت ايشان، چه با وجود آنكه مقرند خالق همه اشياء او سبحانه باشد، ترك عبادت او نموده به ستايش غير اشتغال يابند.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


وَ كَمْ أَرْسَلْنا مِنْ نَبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ «6» وَ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ نَبِيٍّ إِلاَّ كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ «7» فَأَهْلَكْنا أَشَدَّ مِنْهُمْ بَطْشاً وَ مَضى‌ مَثَلُ الْأَوَّلِينَ «8» وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ «9» الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلاً لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ «10»

ترجمه‌

و چه بسيار فرستاديم پيغمبرى در پيشينيان‌

و نمى‌آمد آنها را هيچ پيغمبرى مگر آنكه بودند كه باو استهزاء ميكردند

پس هلاك كرديم سختترين آنها را در دليرى نمودن و گذشت داستان پيشينيان‌

و هر آينه اگر بپرسى از آنها كه چه كس آفريد آسمانها و زمين را البتّه خواهند گفت آفريد آنها را خداوند ارجمند دانا

آنكه قرار داد براى شما زمين را بسترى و قرار داد براى شما راههائى باشد كه شما هدايت شويد.

تفسير

خداوند متعال براى تسليت خاطر حبيب خود فرموده چه بسيار از انبياء عظام را كه ما براى ارشاد و هدايت امم ماضيه و اقوام سابقه ارسال و اعزام نموديم و هيچ پيغمبرى نزد قومى نيامد مگر آنكه مورد استهزاء آنها واقع شد پس شجاع و دلير و سخت‌گيرترين آنها را با اتباع و انصارش بروز سياه و هلاكت ابدى انداختيم و قصص و حكايات آنها را مفصّلا در قرآن براى تو نقل نموديم اينك هم با كفّار قريش اين قوم مسرف متجاوز متجاسر تو همان معامله را خواهيم نمود و عجب در آنستكه اگر از آنها بپرسى چه كس آفريد آسمانهاى باين عظمت و زمين با اين وسعت را ميگويند خلق فرمود آنها را خداوند ارجمند تواناى دانا و اقرار بعزّت و قدرت و علم و دانش او مينمايند ولى بتهاى ناچيز ناتوان نافهم را ميپرستند و منكر قدرت خدا بر زنده نمودن مردمان ميشوند آن خداوندى كه زمين را مهد آرامش و پرورش شما قرار داد و براى هدايت شما بمقاصد خودتان در سفرها راههاى متعددى در كوه و دشت و صحرا و دريا مقرّر فرمود تا بقدرت واسعه حقّ پى بريد و بعلم و حكمت او هدايت شويد و از جمال مصنوع بجلال صانع واقف گرديد و بنابر اين مقصود از هدايت ميشود بمقصد باشد ميشود بمقصود و هو اعلم.

جلد 4 صفحه 595

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


وَ لَئِن‌ سَأَلتَهُم‌ مَن‌ خَلَق‌َ السَّماوات‌ِ وَ الأَرض‌َ لَيَقُولُن‌َّ خَلَقَهُن‌َّ العَزِيزُ العَلِيم‌ُ «9»

و ‌هر‌ آينه‌ ‌اگر‌ ‌از‌ كفار و مشركين‌ سؤال‌ كني‌ كيست‌ آنكه‌ خلق‌ نموده‌ آسمانها و زمين‌ ‌را‌ ‌هر‌ آينه‌ مي‌گويند خلق‌ كرده‌ ‌آنها‌ ‌را‌ عزيز قادر متعال‌ عليم‌ ‌از‌ روي‌ علم‌ و حكمت‌.

‌در‌ بسياري‌ ‌از‌ آيات‌ ‌اينکه‌ نحوه‌ سؤالات‌ و اجوبه‌ ذكر ‌شده‌ و اعتراف‌ كفار و مشركين‌ ‌که‌ خالق‌ تمام‌ ‌آنها‌ خداوند متعال‌ ‌است‌ چون‌ مي‌دانند بالحس‌ و الوجدان‌ ‌به‌ اينكه‌ آلهه‌ ‌آنها‌ قدرت‌ ‌بر‌ خلقت‌ مورچه‌ ندارند چه‌ رسد بخلقت‌ ‌اينکه‌ عالم‌ بالا طبقات‌ آسمانها و شمس‌ و قمر و كواكب‌ ‌که‌ كرات‌ جويّه‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌با‌ هزار برابر كره زمين‌ ‌است‌ و آنچه‌ ‌در‌ آنهاست‌ ‌از‌ ملائكه‌ و ‌غير‌ ‌آنها‌ ‌که‌ مكرر بيان‌ ‌شده‌ مثل‌ جنة المأوي‌، سدرة المنتهي‌، بيت‌ المعمور، لوح‌، قلم‌، عرش‌، كرسي‌ و خلقت‌ زمين‌ ‌با‌ اينهمه‌ حيوانات‌ و اشجار و فواكه‌ انسان‌، جن‌، حبوبات‌، معادن‌ و ‌غير‌ اينها البته‌.

وَ لَئِن‌ سَأَلتَهُم‌ مَن‌ خَلَق‌َ السَّماوات‌ِ وَ الأَرض‌َ ناچار لَيَقُولُن‌َّ خَلَقَهُن‌َّ العَزِيزُ ‌که‌ قادر

جلد 16 - صفحه 7

‌بر‌ ‌کل‌ شي‌ء و قاهر ‌بر‌ ‌آنها‌ العَلِيم‌ُ ‌که‌ تمام‌ ‌از‌ روي‌ حكمت‌ و صلاح‌ خلق‌ ‌شده‌.

تنبيه‌: بسيار عجيب‌ ‌است‌ ‌از‌ طبيعي‌ ‌که‌ مي‌گويد اينها بخودي‌ ‌خود‌ ‌به‌ اقتضاي‌ طبيعت‌ موجود ‌شده‌.

جواب‌: طبيعت‌ كجا ‌بود‌ و ‌اينکه‌ اقتضا ‌را‌ ‌از‌ كجا پيدا كرد و اعجب‌ ‌از‌ اينها مفوضه‌ هستند مثل‌ اهل‌ تصوف‌ و عرفا و غلات‌ و بعض‌ شعراء ‌که‌ ‌در‌ حق‌ ائمه‌ مي‌گويند امر خلق‌ و رزق‌ ‌به‌ اينها تفويض‌ ‌شده‌ اينها خلق‌ مي‌كنند و روزي‌ مي‌دهند و منكر توحيد افعالي‌ هستند و ‌به‌ اخبار ضعيفه‌ ‌ يا ‌ مؤوله‌ استشهاد كردند ‌با‌ اينكه‌ ‌اينکه‌ اخبار اشاره‌ دارد ‌ يا ‌ مؤول‌ ‌است‌ ‌به‌ اينكه‌ بطفيل‌ وجود اينها خداوند خلق‌ فرموده‌ و بعبارت‌ ديگري‌ اينها علت‌ غايي‌ موجودات‌ هستند نه‌ علت‌ فاعلي‌ و اعجب‌ ‌از‌ اينها حكماء قديم‌ هستند ‌که‌ مي‌گويند ‌خدا‌ علت‌ ‌است‌ و يك‌ معلول‌ بيشتر ندارد و ‌آن‌ عقل‌ اول‌ ‌است‌ و سلب‌ اختيار و قدرت‌ و علم‌ مي‌كنند و ‌از‌ ‌اينکه‌ جهت‌ عالم‌ ‌را‌ قديم‌ مي‌دانند زيرا انفكاك‌ معلول‌ ‌از‌ علت‌ محال‌ ‌است‌ و عقول‌ طوليه‌ و عرضيه‌ قائل‌ هستند و عقل‌ عاشر ‌را‌ كدخداي‌ عالم‌ مي‌دانند و ‌غير‌ ‌اينکه‌ ‌از‌ مزخرفات‌.

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 9)- بخشی از دلائل توحید: از اینجا بحث پیرامون توحید و شرک شروع می‌شود، نخست از فطرت و سرشت انسانها برای اثبات توحید کمک می‌گیرد، می‌فرماید: «هر گاه از آنها بپرسی چه کسی آسمانها و زمین را آفریده مسلما می‌گویند: خداوند قادر و دانا آنها را آفریده است» (وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِیزُ الْعَلِیمُ).

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

منابع