آیه 76 سوره اعراف

قالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا بِالَّذِي آمَنْتُمْ بِهِ كافِرُونَ (76)

قالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا: گفتند مستكبرين به كمال استكبار و عناد، در جواب مصدقين: إِنَّا بِالَّذِي آمَنْتُمْ بِهِ كافِرُونَ‌: بدرستى كه ما به آنچه شما ايمان آورده‌ايد كافر جاحد هستيم.

سوره الأعراف «7»: آيات 75 تا 77

قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِمَنْ آمَنَ مِنْهُمْ أَ تَعْلَمُونَ أَنَّ صالِحاً مُرْسَلٌ مِنْ رَبِّهِ قالُوا إِنَّا بِما أُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ (75) قالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا بِالَّذِي آمَنْتُمْ بِهِ كافِرُونَ (76) فَعَقَرُوا النَّاقَةَ وَ عَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَ قالُوا يا صالِحُ ائْتِنا بِما تَعِدُنا إِنْ كُنْتَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ (77)

ترجمه‌

گفتند جماعتى كه سركشى ميكردند از قومش مر آنانرا كه ناتوان شمرده شده بودند كه كسانى بودند كه ايمان آورده بودند از ايشان آيا ميدانيد كه صالح فرستاده شده است از پروردگارش گفتند همانا ما بآنچه فرستاده شده است بآن گروندگانيم‌

گفتند آنانكه سركشى كردند همانا ما بآنچه گرويديد بآن كافرانيم‌

پس پى كردند ناقه را و سركشى كردند از فرمان پروردگارشان و گفتند اى صالح بياور ما را آنچه وعده ميدهى بما اگر هستى از فرستادگان.

تفسير

جماعت اشراف كه تكبّرشان مانع از قبول حق و تمكين از حضرت صالح بود از اقوام او بكسانيكه ايمان آورده بودند از قبيله خودشان كه در نظر آنها ضعيف و حقير شمرده ميشدند بواسطه كمى ثروتشان گفتند آيا شما صالح را پيغمبر ميدانيد و بنابر اين لمن آمن بدل است از للّذين و اين سؤال را گفته‌اند براى استهزاء مينمودند و بنظر حقير ممكن است براى تعجّب باشد چنانچه در آيات سابقه اشاره شد يا واقعا شك داشتند در هر حال اهل ايمان تصديق نمودند آنحضرت را كه آنچه آورده است حق است و اين موجب مزيد عناد آنها شد و اقرار بكفر خودشان نمودند و از ميان آنها مردى قدّار نام كه ازرق چشم و حرامزاده بود بامر و رضاى سايرين ناقه را پى نمود و كشت و بقيّه با او شركت كردند در قطعه قطعه نمودن آن و همه از گوشت آن خوردند لذا خداوند نسبت عقر را بهمه داده است و بعد از اين واقعه قوم روابط خود را با حضرت صالح بكلّى قطع نموده و بر طغيان و سركشى خود افزودند و با آن كه آنحضرت فرمود باز هم اگر توبه كنيد قبول ميشود و عذاب نازل نميگردد گفتند اگر راست ميگوئى و پيغمبرى بوعده خود كه نزول عذاب بعد از اسائه بناقه بود عمل نما.

قال‌َ الَّذِين‌َ استَكبَرُوا إِنّا بِالَّذِي‌ آمَنتُم‌ بِه‌ِ كافِرُون‌َ (76)

مستكبرين‌ ‌در‌ قبال‌ مستضعفين‌ گفتند ‌که‌ محققا ‌ما بآن‌ كسي‌ ‌که‌ ‌شما‌ باو ايمان‌ آورديد كافر هستيم‌.

ممكن‌ ‌است‌ مراد انكار توحيد ‌باشد‌ ‌که‌ ‌ما دست‌ ‌از‌ شرك‌ و اصنام‌ ‌خود‌ برنميداريم‌ ‌که‌ گفتند اينها هفتاد بت‌ داشتند ‌هر‌ طائفه‌ يك‌ بت‌ ‌براي‌ ‌خود‌ انتخاب‌ كرده‌ بودند بعين‌ مثل‌ ‌آنها‌ مثل‌ دسته‌جات‌ عوام‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌هر‌ محله‌ يك‌ علامت‌ مخصوص‌ داشتند مثلا هفده‌ محله‌ اصفهان‌ هفده‌ علامت‌ داشتند و تمام‌ محلات‌ بتمام‌ علامات‌ احترام‌ ميگذاردند و بسا ‌در‌ يك‌ مركز اجتماعي‌ تمام‌ ‌آنها‌ ‌را‌ ميآوردند و ‌هر‌ علامتي‌ بعلامت‌ ديگر سلام‌ ميداد و تعظيم‌ ميكرد و فقط اختلاف‌ ‌اگر‌ حادث‌ ميشد ‌در‌ تقدم‌ و تأخر ‌بود‌، و ممكن‌ ‌است‌ انكار رسالت‌ حضرت‌ صالح‌ ‌عليه‌ السّلام‌ بوده‌ ‌که‌ ميفرمايد قال‌َ الَّذِين‌َ استَكبَرُوا ‌از‌ روي‌ تكبر و نخوت‌ و عناد و عصبيت‌ و جهالت‌ و حماقت‌ إِنّا بِالَّذِي‌ آمَنتُم‌ بِه‌ِ همان‌ ‌که‌ مورد پرستش‌ ‌آنها‌ ‌بود‌ ‌که‌ حضرت‌ صالح‌ مرسل‌ ‌من‌ ربّه‌ و ‌آنها‌ جواب‌ دادند بعبارت‌ واضح‌ اينكه‌ مرجع‌ ضمائر صالح‌ ‌باشد‌ و لكن‌ ظاهر اينست‌ ‌که‌ ‌ما ارسل‌ ‌باشد‌ ‌که‌ شامل‌ جميع‌ فرمايشات‌ حضرت‌ صالح‌ ‌است‌ كافرون‌ كفر بمعني‌

جلد 7 - صفحه 370

ستر حق‌ ‌است‌ و اينها حقيّت‌ صالح‌ ‌را‌ معترف‌ نبودند بلكه‌ مراد اينست‌ ‌که‌ حقيّت‌ ‌او‌ ‌بر‌ ‌ما ثابت‌ نيست‌ چنانچه‌ صدق‌ دعاوي‌ ‌او‌ مثل‌ توحيد و ساير فرمايشاتش‌ ‌را‌ ‌هم‌ اعتراف‌ نداريم‌ و ‌بر‌ ‌ما ثابت‌ و محقق‌ و معلوم‌ نشده‌.

(آیه 76)- «این مغروران متکبر (دست از کار خود برنداشته و مجددا برای تضعیف روحیه جمعیت مؤمنان) گفتند: ما به آنچه شما ایمان آورده‌اید کافریم» (قالَ الَّذِینَ اسْتَکْبَرُوا إِنَّا بِالَّذِی آمَنْتُمْ بِهِ کافِرُونَ).