آیه 66 سوره آل عمران
| <<65 | آیه 66 سوره آل عمران | 67>> | |||||||||||||||
| |||||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
گیرم در آنچه می‌دانید شما را مجادله روا باشد، چرا در آنچه علم ندارید جدل و گفتگو به میان آورید؟! و خدا (همه چیز را) می‌داند و شما نمی‌دانید.
آگاه باشید! شما کسانی هستید که درباره آنچه به آن آگاهی داشتید مجادله و ستیز کردید، [ستیز شما یهودیان با نصاری این بود که مسیح، فرزند خدا نیست، و ستیز شما نصاری با یهودیان این بود که عیسی دارای مقام نبوّت است و ایمان به او واجب است،] پس چرا درباره آنچه به آن آگاهی ندارید [و آن آیین ابراهیم است] مجادله و ستیز می کنید؟! و خدا می داند و شما نمی دانید.
هان، شما [اهل كتاب] همانان هستيد كه در باره آنچه نسبت به آن دانشى داشتيد محاجه كرديد؛ پس چرا در مورد چيزى كه بدان دانشى نداريد محاجه مى‌كنيد؟ با آنكه خدا مى‌داند و شما نمى‌دانيد.
هان اى اهل كتاب، گرفتم كه در آنچه بدان علم داريد مجادله‌تان روا باشد، چرا در آنچه بدان علم نداريد مجادله مى‌كنيد؟ در حالى كه خدا مى‌داند و شما نمى‌دانيد.
شما کسانی هستید که درباره آنچه نسبت به آن آگاه بودید، گفتگو و ستیز کردید؛ چرا درباره آنچه آگاه نیستید، گفتگو می‌کنید؟! و خدا می‌داند، و شما نمی‌دانید.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«هَآ أَنتُمْ هَ‍ؤُلآءِ»: هان! شما که. (ها) حرف تنبیه است و به اوّل اسماء اشاره، و ضمیر مرفوعی که با اسم اشاره از آن خبر دهند، اضافه می‌گردد. مانند: هذا. هاأَنَاذا.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«66» ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ حاجَجْتُمْ فِيما لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ فَلِمَ تُحَاجُّونَ فِيما لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ
هان! (اى اهل كتاب!) شما همانان هستيد كه درباره (حضرت عيسى و) آنچه بدان علم داشتيد محاجّه و نزاع كرديد، پس چرا درباره (ابراهيم و) آنچه بدان علم نداريد نزاع مى‌كنيد؟ در حالى كه خداوند مى‌داند و شما نمى‌دانيد.
نکته ها
اين آيه تذكّر و هشدارى است به اهل‌كتاب، كه شما در مورد آنچه بدان علم و آگاهى داريد، اشكال‌تراشى و سؤالات بى‌جا مى‌كنيد. با آنكه شما زندگى طبيعى حضرت عيسى ونياز او به غذا ومسكن ولباس را ديده‌ايد، ولى باز هم در مورد او به گفتگو نشسته‌ايد. گروهى او را دروغگو وگروهى فرزند خدا مى‌پنداريد. «1» و يا در شناخت محمّد صلى الله عليه و آله كه نشانه‌هايش در تورات وانجيل آمده وبراى شما شناخته شده است، به بحث وگفتگو مى‌پردازيد. «2» شما كه درباره معلومات، اهل جدال و بحث هستيد و به نقطه‌ى توافقى نمى‌رسيد، ديگر چه كار به مسأله‌اى داريد كه در مورد آن هيچ علمى نداريد؟ مثل اينكه مذهب حضرت ابراهيم چه بوده است؟
«1». تفاسير الميزان، فى ظلال، مراغى و المنار.
«2». تفاسير مجمع‌البيان و قرطبى.
جلد 1 - صفحه 535
پیام ها
1- گاهى بايد افراد مغرور و لجوج را تحقير كرد. «ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ»
2- افراد لجوج، حتّى در امور روشن به نزاع مى‌نشينند. «حاجَجْتُمْ فِيما لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ»
3- اگر سرچشمه‌ى مباحثات، تحقيق باشد ارزش دارد، ولى اگر براى طفره رفتن باشد، مورد انتقاد است. «حاجَجْتُمْ فِيما لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ حاجَجْتُمْ فِيما لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ فَلِمَ تُحَاجُّونَ فِيما لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ (66)
«1» سوره آل عمران آيه 67
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 138
ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ: بدانيد و آگاه باشيد، شما گروهى هستيد كه در نهايت سفاهت و حماقت هستيد، و بيان حماقت شما آنكه: حاجَجْتُمْ فِيما لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ: محاجّه نموديد از روى عناد در آنچه براى شما به آن علم و دانش است، و آن ذكر نبوت حضرت خاتم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و صفات مذكوره آن حضرت است در تورات و انجيل. با اين وصف، شما محاجّه نموديد كه اين، آن پيغمبر موعود نيست. فَلِمَ تُحَاجُّونَ فِيما لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ: پس چرا محاجّه مى‌كنيد در آنچه نيست براى شما به آن دانش و علم، كه تدين و دين حضرت ابراهيم عليه السّلام باشد. وَ اللَّهُ يَعْلَمُ: و خداى تعالى مى‌داند كه آن حضرت بر هيچيك از دين باطل يهود و نصارى نبوده، بلكه مسلمان حقيقى بوده، زيرا حق سبحانه عالم به تمام معلومات است. وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ: و شماها نمى‌دانيد حقيقت حال را، پس در اين باب سخن نگوئيد و نسبت ندهيد به آن حضرت، آنچه را كه نمى‌دانيد؛ و طلب اين علم را نمائيد از كسى كه عالم است، يعنى حضرت خاتم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم.
تبصره: بر عاقل عالم لازم است كه ترك معلوم نكند و غافل از مقتضاى عقل نشود، زيرا انحصار صحت دعوى، بر برهان و بينه است؛ و آن، يا عقلى باشد يا نقلى؛ و البته آنرا ترك ننمايد. و اگر نداند، تحصيل آن بنمايد. با وجود بر اين، اگر شخص، معتقد به خداى عليم مدبر هم باشد، تفويض امر به خدا، و تابع فرمان او شود. پس شما اهل كتاب هم عاقليد، چرا تابع عقل نشويد كه حكم نمايد به آنكه خالق شما عالم به تمام امور و شما جاهل هستيد. بنابراين ملاحظه نما تا چه اندازه خداى تعالى لطف و مرحمت خود را در ارشاد و هدايت بندگان خود منظور فرمايد.
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 139
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ حاجَجْتُمْ فِيما لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ فَلِمَ تُحَاجُّونَ فِيما لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ (66)
ترجمه
هان شما آنانى بوديد كه مجادله ميكرديد در آنچه به آن علم داشتيد پس چرا مجادله مى‌كنيد در چيزى كه نيست براى شما به آن علم و خدا ميداند و شما نميدانيد.
تفسير
حرف تنبيه براى آنستكه كفار متوجه حال خودشان شوند كه چقدر ابله و بى‌شعورند ميفرمايد شما اى يهود و نصارى كسانى هستيد كه محاجه ميكرديد و مجادله مينموديد در نبوت من با آنكه علائم نبوت مرا در كتب سماوى يافته بوديد و تطبيق با من كرده بوديد و نيز محاجه مينموديد با من در آنكه عيسى پسر خدا است براى آنكه در انجيل از خدا به پدر تعبير شده و معتقد بوديد كه كتاب شما تحريف نشده و صحيح است و مى‌گفتيد ما در آنچه ميدانيم مجادله ميكنيم پس چرا مجادله ميكنيد در شأن ابراهيم كه يهودى بوده يا نصرانى با آنكه در تورية و انجيل خودتان كه محرف است هم اين مطلب ذكر نشده بلكه اين محال است كه كسى متدين بدينى باشد پيش از وجود آن دين پس معلوم ميشود بناى شما بر جدال و عناد است و مناط بودن مطلبى در كتاب خودتان و نبودن آن يا دانستن آن باعتقاد خودتان و ندانستن آن نيست و حق آنست كه خدا ميداند و شما نمى‌دانيد و او بيان فرمود و پيغمبر او ابلاغ نمود بايد قبول كنيد حقير عرض ميكنم بر كسى كه بتورية و انجيلى كه در دست يهود و نصارى است مراجعه كند واضح است كه مورخى نقل سرگذشت انبياء و احكامى را مينمايد بانشاء خودش و اگر معانى حقه باشد از انبياء تلقى شده و كلام كلام الهى نيست تا تعبيرات آن حجت باشد پس بر فرض صحت معنى اگر از خدا به پدر تعبير شده باشد تعبيرى است كه حواريون يا احبار و رهبانان از كلمة اللّه و روح اللّه بسليقه خودشان نموده‌اند.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
ها أَنتُم هؤُلاءِ حاجَجتُم فِيما لَكُم بِهِ عِلم‌ٌ فَلِمَ تُحَاجُّونَ فِيما لَيس‌َ لَكُم بِهِ عِلم‌ٌ وَ اللّه‌ُ يَعلَم‌ُ وَ أَنتُم لا تَعلَمُون‌َ (66)
آگاه باشيد شما يهود و نصاري که جاي محاجّه در اموريست که انسان علم داشته باشد پس چرا محاجّه ميكنيد در چيزي که علم شما بر او نيست و خداوند ميداند و شما نميدانيد.
ها أَنتُم ها حرف تنبيه است مثل هذا و تنبيه نسبت بغافل است و يهود و نصاري غافل از اينکه هستند که دين ابراهيم و طريقه و مشي او چه بوده.
هؤلاء اشاره بيهود و نصاري است که مخاطب بكلمه انتم هستند و عطف بيان است براي انتم و انتم مبتدا است و خبرش جمله حاجَجتُم فِيما لَكُم بِهِ عِلم‌ٌ است مثل اينكه بگوئيد از تورية و انجيل ما استفاده ميكنيم که حضرت ابراهيم پيغمبر اولي العزم و با شرافت بوده و دين و شريعتش تا زمان نزول تورية در
جلد 4 - صفحه 239
بني اسرائيل باقي بوده و انبياء بعد از او تا زمان موسي همه متدين بدين او و تابع شريعة او بودند مثل اسحق و يعقوب و يوسف و غير آنها.
فَلِمَ تُحَاجُّونَ فِيما لَيس‌َ لَكُم بِهِ عِلم‌ٌ که مدّعي شويد که شريعة يهود را داشته يا شريعة نصاري را يا شريعتش چه بوده و طريقه و مشي او چه نحوه است وَ اللّه‌ُ يَعلَم‌ُ چون خودش انبياء را ارسال فرموده و دستورات بآنها داده و بر اعمال و افعال آنها آگاه است وَ أَنتُم لا تَعلَمُون‌َ چنانچه ذكر شد.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 66)- در این آیه از طریق دیگری آنها را مورد سرزنش قرار داده می‌فرماید: «شما کسانی هستید که در باره آنچه نسبت به آن آگاهی داشتید بحث
ج1، ص293
و گفتگو کردید ولی چرا در باره آنچه به آن آگاهی ندارید، بحث و گفتگو می‌کنید»؟
(ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ حاجَجْتُمْ فِیما لَکُمْ بِهِ عِلْمٌ فَلِمَ تُحَاجُّونَ فِیما لَیْسَ لَکُمْ بِهِ عِلْمٌ).
یعنی شما در مسائل مربوط به مذهب خودتان که از آن آگاهی داشتید بحث و گفتگو کردید و دیدید که حتی در این مباحث گرفتار چه اشتباهات بزرگی شده‌اید و چه اندازه از حقیقت دور افتاده‌اید (و در واقع علم شما جهل مرکب بود) با این حال چگونه در چیزی که از آن اطلاع ندارید بحث و گفتگو می‌کنید! سپس برای تأکید مطالب گذشته و آماده ساختن برای بحث آینده می‌گوید:
«خدا می‌داند و شما نمی‌دانید» (وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ).
آری، او می‌داند که در چه تاریخی آیین خود را بر ابراهیم نازل کرده!
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم