آیه 5 سوره مسد

فِي جِيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ «5»

فِي جِيدِها: در گردن او، حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ: رسنى است به هم خوب تابيده از ليف خرما كه پشته به آن مى‌بندند. به اندازه‌اى اين ملعونه با عدوات بود كه طوق و گردن بند فاخر قيمتى داشت از جواهر. گفت اين را مى‌فروشم و قيمت او را در عداوت پيغمبر خرج مى‌كنم و مطابق آن زنجير و رسن آتشين به گردن او [اندازند] و او را عذاب نمايند.

جلد 14 - صفحه 381

سوره يكصد و دوازدهم « (الاخلاص- توحيد)»

سورة الاخلاص- اين سوره مباركه مكى است و نزد بعضى مدنى است.

عدد آيات- چهار آيه.

عدد كلمات- پانزده.

عدد حروف- چهل و هفت.

ثواب تلاوت:

1- در اكمال- ابن بابويه (رحمه اللّه) از حضرت امير المؤمنين عليه السّلام من قرء قل هو اللّه احد فكأنّما قرء ثلثى القران و من قرئها ثلاث مرّات فكأنّما قرء القران كلّه. هر كه بخواند «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را چنان است دو ثلث قرآن را تلاوت نموده و هر كه سه مرتبه بخواند، چنان است تمام قرآن را خوانده. «1» 2- از حضرت رضا عليه السّلام سؤال شد از توحيد، فقال: كلّ من قرء قل هو اللّه احد و آمن بها فقد عرف التّوحيد، قيل: كيف يقرؤها؟ قال:

«1» به اين مضامين در بحار 92/ ص 350 روايت 18 بنقل از محاسن و ص 355 به نقل از ابن عمرو نعمان بشير.

جلد 14 - صفحه 382

كما يقرؤها النّاس، و زاد فيها كذلك اللّه ربّى مرّتين. فرمود هر كه قرائت كند «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را و ايمان آورد، پس شناخته توحيد را. عرض شد چگونه قرائت نمايد؟ فرمود چنانچه مردم قرائت كنند و زياد نمود در آخر، دو مرتبه «كذلك اللّه ربى.» «1» 3- ابن بابويه (رحمه اللّه) از حضرت صادق عليه السّلام فرمود هر كه يك روز از او بگذرد و نماز پنج گانه به جا آورد و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» نخواند، گفته شود بنده خدا، نيستى تو از نماز گزاران. «2» 4- از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده چون سعد بن معاذ از دنيا رفت، پيغمبر بر او نماز گزارد. فرمود جبرئيل با هفتاد هزار ملك در عقب من بر سعد نماز گزاردند. پرسيدم يا جبرئيل، سعد اين فضيلت را از كجا يافت؟ فرمود كه‌ «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را ورد خود ساخته بود و هميشه آن را در نشستن و بر خاستن و سوار شدن و پياده شدن و رفتن و آمدن قرائت مى‌نمود. «3» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ شأن نزول- در معالم التنزيل- يهودان گفتند يا ابا القاسم وصف كن خداى را تا به تو ايمان آوريم. چه در تورات ديده‌ايم و او را دانسته‌ايم. بگو چه چيز است و چه مى‌خورد و چه مى‌آشامد و از كه ميراث گرفته و ميراث او را كه خواهد گرفت؟ اين سوره مباركه نازل شد. «4»

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

تَبَّتْ يَدا أَبِي لَهَبٍ وَ تَبَّ «1» ما أَغْنى‌ عَنْهُ مالُهُ وَ ما كَسَبَ «2» سَيَصْلى‌ ناراً ذاتَ لَهَبٍ «3» وَ امْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ «4»

فِي جِيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ «5»

ترجمه‌

زيانكار و نابود باد دو دست ابو لهب و زيانكار و نابود شد

دفع عذاب نكند از او مالش و آنچه كسب نموده‌

زود باشد كه داخل شود در آتشى داراى شعله سوزان‌

و زن او هيزم كش بوده‌

در گردن او ريسمانى است از ليف خرماى محكم تابيده شده.

تفسير

در مجمع از ابن عباس نقل نموده كه چون پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم از طرف خداوند مأمور شد بدعوت اقارب و عشيره خود بتوحيد بكوه صفا بر آمد و آنها را بصوت بلند طلبيد پس قريش گرد او جمع شدند و گفتند چه روى داده براى تو فرمود اگر من بشما خبر دهم كه دشمنى بشما رو آورده و بزودى بر شما دست مى‌يابد از من قبول ميكنيد گفتند بلى فرمود پس من ميترسانم شما را از عذاب اليمى كه متوجه بشما است پس ابو لهب گفت هلاكت باد بر تو ما را براى اين جمع نمودى پس اين سوره نازل شد و ظاهرا مفاد آن آنست كه زيانكار و هلاك شد بتمام قواء ابو لهب اگر دو دست كنايه از قواء باشد يا در دنيا و آخرت اگر اشاره بآن دو باشد چون تباب زيانى است كه منجرّ بهلاكت شود و بعضى گفته‌اند مراد از دو دست خود شخص است مانند قول خداوند لا تلقوا بأيديكم الى التّهلكه يعنى ميندازيد خودتان را بهلاكت و ثانيا تأكيد فرموده آنرا بقول خود و تب يا ثانيا خبر داده از هلاكت او و اوّلا نفرين فرموده بوده يا هر دو نفرين است و در هر حال از او بنحو اكمل جواب گوئى شده و او عموى پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم پسر عبد المطّلب است ولى كاملا با آن حضرت دشمنى نمود و با قريش موافقت كرد در تصميم بقتل حضرت و مال بسيار

جلد 5 صفحه 451

داشت و گفته‌اند گفته بود اگر جهنّمى كه محمّد ميگويد راست باشد از مال خود فدا ميدهم و نجات مى‌يابم و لذا خداوند فرموده دفع عذاب نميكند از او مال او و آنچه را كسب نموده از زخارف دنيا و اولاد در وقت مرگ و گفته شده كه او بمرض عدسه كه ظاهرا نوعى از آبله است بعد از چند روز از واقعه بدر مرد و سه روز نعش او زمين ماند براى آنكه عفونت داشت و كسى نزديك باو نميشد تا بالاخره چند نفر مزدور متصدّى دفن او شدند و قمّى ره نقل نموده كه نام او عبد مناف بود و چون مناف نام بتى بود كه ميپرستيدند آنرا خداوند كنيه براى او قرار داد و مراد از تبّت يدا ابى لهب خسارت او است در اجتماع با قريش در دار النّدوه و بيعت با آنها در قتل پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و بعدا داخل ميشود در آتشى كه داراى شعله خالص است پس ميسوزاند او را و زن او خواهر ابو سفيان دختر صخر امّ جميل نام داشت و او بر ضرر پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نمّامى ميكرد و اخبار آن حضرت را بكفّار ميرساند و از اين راه هيزم براى آتش جهنّم تهيّه مينمود و شوهر خود را وادار بر اذيّت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ميكرد و گناهان آنها را بدوش ميكشيد و باين لحاظ خداوند او را حمّالة الحطب خوانده و ظاهرا خبر كانت محذوف است و برفع نيز قرائت شده است و بعضى گفته‌اند خار و خاشاك جمع آورى ميكرد و مى‌بست و حمل مينمود و در شب سر راه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم منتشر و پراكنده ميكرد كه پاى مبارك و اصحاب را مجروح نمايد و خداوند فرموده در گردن او روز قيامت ريسمانى است از مفتول آتشين و بعضى گفته‌اند مراد همان ريسمانى است كه از ليف درخت خرما يا برگ آن محكم تافته بودند و با آن خار و خاشاك ميكشيد و بگردن مى‌افكند و سر راه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ميريخت با آنكه ثروتمند بود و خداوند خواسته باين بيان بخل و پستى او را اثبات فرمايد و از حديث قرب الاسناد در آيات نبوّت كه از امام كاظم عليه السّلام نقل نموده استفاده ميشود كه آن ملعونه بعد از نزول اين سوره سنگى برداشت و آمد كه به پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بزند و حضرت با ابو بكر يكجا نشسته بودند و او ابو بكر را ديد و پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را نديد و از ابو بكر سؤال نمود كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم كجا است و او جواب داد خدا ميداند چون قبلا پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم باو فرموده بود كه او مرا نخواهد ديد و بعد از قرائت اين سوره لعن بر ابو لهب وارد است لعنة اللّه عليه.

جلد 5 صفحه 452

فِي‌ جِيدِها حَبل‌ٌ مِن‌ مَسَدٍ «5»

‌اينکه‌ خارها ‌را‌ بطناب‌ مي‌بست‌ و بگردن‌ ميانداخت‌، جيد گردن‌ حبل‌ طناب‌ ‌است‌ مسد ليف‌ خرما، و بعضي‌ گفتند: مراد عذاب‌ قيامت‌ ‌او‌ ‌است‌ ‌که‌ بگردنش‌ مياندازند زنجير آهني‌ مثل‌ حلقه‌ شبيه‌ ليف‌ خرما و ‌او‌ ‌را‌ بجهنم‌ ميكشند. و ‌اينکه‌ مقدار كافي‌ ‌است‌ ‌در‌ شرح‌ ‌اينکه‌ سوره‌ بپردازيم‌ ‌به‌ سوره توحيد.

جلد 18 - صفحه 259

‌سورة‌ التوحيد و الاخلاص‌ و الصمد

ص: 613

(آیه 5)- «و در گردنش طنابی است از لیف خرما»! (فی جیدها حبل من مسد).

در این که همسر ابو لهب که خواهر «ابو سفیان» و عمه «معاویه» بود و در عداوتها و کارشکنیهای شوهرش بر ضد اسلام شرکت داشت حرفی نیست، اما در این که قرآن چرا او را «حمالة الحطب» (زنی که هیزم بر دوش می‌کشد) توصیف کرده، بعضی گفته‌اند: این به خاطر آن است که بوته‌های خار را بر دوش می‌کشید، و بر سر راه پیغمبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله می‌ریخت تا پاهای مبارکش آزرده شود.

«پایان سوره مسد»

ج5، ص615

سوره اخلاص [112]

اشاره

این سوره در «مکّه» نازل شده و دارای 4 آیه است

محتوا و فضیلت سوره:]

این سوره از توحید پروردگار، و یگانگی او سخن می‌گوید، و در چهار آیه کوتاه چنان توصیفی از یگانگی خداوند کرده که نیاز به اضافه ندارد.

در شأن نزول این سوره از امام صادق علیه السّلام چنین نقل شده: «یهود از رسول اللّه تقاضا کردند خداوند را برای آنها توصیف کند، پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله سه روز سکوت کرد و پاسخی نگفت، تا این سوره نازل شد و پاسخ آنها را بیان کرد».

در فضیلت تلاوت این سوره روایات زیادی در منابع معروف اسلامی آمده است که حاکی از عظمت فوق العاده آن می‌باشد از جمله:

در حدیثی از پیغمبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله می‌خوانیم که فرمود: «آیا کسی از شما عاجز است از این که یک سوم قرآن را در یک شب بخواند»؟! یکی از حاضران عرض کرد: ای رسول خدا! چه کسی توانائی بر این کار دارد؟

پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله فرمود: «سوره قل هو اللّه را بخوانید».

و در حدیث دیگری از امام صادق علیه السّلام می‌خوانیم: هنگامی که رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله بر جنازه «سعد بن معاذ» نماز گزارد فرمود: هفتاد هزار ملک که در میان آنها «جبرئیل» نیز بود بر جنازه او نماز گزاردند! من از جبرئیل پرسیدم او به خاطر کدام عمل مستحق نماز گزاردن شما شد؟

ج5، ص616

گفت: به خاطر تلاوت «قل هو اللّه احد» در حال نشستن، و ایستادن، و سوار شدن، و پیاده روی و رفت و آمد».

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده بخشایشگر