آیه 23 سوره زخرف

وَ كَذلِكَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَذِيرٍ إِلاَّ قالَ مُتْرَفُوها إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلى‌ أُمَّةٍ وَ إِنَّا عَلى‌ آثارِهِمْ مُقْتَدُونَ «23»

جلد 11 - صفحه 463

بعد از آن به جهت تسليه حضرت رسالت صلّى اللّه عليه و آله فرمايد:

وَ كَذلِكَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ‌: و همچنين نفرستاديم پيش از تو، فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَذِيرٍ: در هيچ شهرى هيچ پيغمبرى بيم كننده كه ايشان را به عقوبات الهى بترساند و به توحيد بشارت نمايد، إِلَّا قالَ مُتْرَفُوها: مگر آنكه گفتند توانگران و متنعمان كه كثرت نعمت، ايشان را سركش و به جهت مشغولى به شهوات و ملاهى از مشاق دين خود را كنار و از تفكر و تأمل در دلايل و حجج غافل شده، در جواب انبياء گفتند: إِنَّا وَجَدْنا: بدرستى كه ما يافته‌ايم، آباءَنا عَلى‌ أُمَّةٍ:

پدران خود را بر دينى و كيشى، وَ إِنَّا عَلى‌ آثارِهِمْ مُقْتَدُونَ‌: و ما بر آثار ايشان اقتدا كنندگانيم.

أَمْ آتَيْناهُمْ كِتاباً مِنْ قَبْلِهِ فَهُمْ بِهِ مُسْتَمْسِكُونَ «21» بَلْ قالُوا إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلى‌ أُمَّةٍ وَ إِنَّا عَلى‌ آثارِهِمْ مُهْتَدُونَ «22» وَ كَذلِكَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَذِيرٍ إِلاَّ قالَ مُتْرَفُوها إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلى‌ أُمَّةٍ وَ إِنَّا عَلى‌ آثارِهِمْ مُقْتَدُونَ «23» قالَ أَ وَ لَوْ جِئْتُكُمْ بِأَهْدى‌ مِمَّا وَجَدْتُمْ عَلَيْهِ آباءَكُمْ قالُوا إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ «24» فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ «25»

ترجمه‌

يا داديم بآنها كتابى پس آنها بآن چنگ زنندگانند

بلكه گفتند همانا ما يافتيم پدرانمان را بر طريقه‌اى و همانا ما بر اثرهاى قدمشان راه يافتگانيم‌

و همچنين نفرستاديم پيش از تو در بلدى بيم دهنده‌ئى را مگر آن كه گفتند متنعّمانش همانا ما يافتيم پدرانمان را بر طريقه‌اى و همانا ما بر اثرهاى قدمشان پيروى كنندگانيم‌

گفت آيا و اگر چه آورده باشم نزد شما چيزى را كه هدايت كننده‌تر باشد از آنچه يافتيد بر آن پدرانتان را گفتند همانا ما بآنچه فرستاده شديد بآن كافرانيم‌

پس انتقام كشيديم از آنها پس بنگر چگونه بود انجام كار تكذيب كنندگان.

تفسير

خداوند متعال در تعقيب مقال اهل شرك مكّه كه ملائكه را دختران خدا خوانده بودند و در آيات سابقه براى ردّ آنها خدا فرموده بود آيا در وقت خلقت ملائكه آنها حاضر و ناظر بودند كه بدانند ملائكه دخترند ميفرمايد يا ما براى آنها كتابى ارسال نموده بوديم پيش از قرآن كه در آن كتاب اين معنى ذكر شده باشد تا مستمسك براى آنها باشد و بآن استدلال بر مدّعاى خودشان‌

جلد 4 صفحه 599

نمايند نه چنين است بلكه گفتند ما يافتيم پدران خود را ثابت بر طريقه مستمرّه‌اى و ما از آنها پيروى و متابعت مينمائيم و بهدايت پيشينيان خودمان مهتدى و راه يافته ميباشيم و اين تقليد و تبعيّت كور كورانه بدون منطق و دليل اختصاص باينها ندارد پيش از تو هم اى پيغمبر خاتم هيچ پيغمبر بيم دهنده از عذاب خدا را ما در بلدى از بلاد نفرستاديم مگر آنكه رؤساء و ثروت‌مندان و شهوت پرستان آنها مانند اينها گفتند ما از دين پدران خودمان دست برنميداريم و آن پيغمبر در جواب فرمود و اگر چه دينى كه من آورده‌ام براى شما بهتر و بهدايت نزديكتر از دين پدرانتان باشد آنها گفتند ما اصلا منكر دين شما كه توحيد خدا است ميباشيم و پس از آنكه معلوم شد سرگرمى بلذائذ دنيا و تعصّب بيجا و غرور و نخوت ناروا آنها را بكلّى از تحصيل حقّ و حقيقت و فكر در طريق معرفت منصرف نموده و حاضر نيستند قدمى از اين راه را بپيمايند ما باقسام و انواع مختلف از آنها انتقام كشيديم و بعذابهاى گوناگونشان معذّب نموديم پس بنگر كه چگونه بود عاقبت امر تكذيب كنندگان پيغمبران گذشته و بدانكه تكذيب كنندگان تو را هم ما بسزاى اعمالشان خواهيم رسانيد و بعضى بجاى قال او لو جئتكم قل او لو جئتكم قرائت نموده‌اند و بنابر اين حكايت امر خدا است به پيغمبر سابق يا خطاب به پيغمبر ما كه در جواب كفّار معاصر خود بفرمايد و تعبير بأهدى با آنكه دين پدران آنها بهيچ وجه موجب هدايت نبوده از باب مماشاة و اشاره باين نكته است كه اگر فرضا دين سابق حقّ باشد و دين بهترى بيايد شرط عقل قبول دين لاحق است كه بهدايت نزديكتر باشد چه رسد بجائيكه دين قديم بكلّى باطل و از هدايت دور باشد.

وَ كَذلِك‌َ ما أَرسَلنا مِن‌ قَبلِك‌َ فِي‌ قَريَةٍ مِن‌ نَذِيرٍ إِلاّ قال‌َ مُترَفُوها إِنّا وَجَدنا آباءَنا عَلي‌ أُمَّةٍ وَ إِنّا عَلي‌ آثارِهِم‌ مُقتَدُون‌َ «23»

همين‌ نحو ‌که‌ مشركين‌ ‌براي‌ ‌شما‌ عذر تراشي‌ مي‌كنند ‌با‌ ساير مرسلين‌ ‌هم‌ بوده‌ ‌که‌ ارسال‌ نفرموديم‌ ‌از‌ قبل‌ ‌شما‌ ‌در‌ ‌هر‌ شهرستان‌ و آباديها مگر آنكه‌ گفتند بزرگان‌ و خوشگذران‌ ‌آنها‌ ‌که‌ محققا ‌ما يافتيم‌ پدران‌ ‌خود‌ ‌را‌ ‌بر‌ ‌اينکه‌ طريقه‌ و ‌ما ‌به‌ آثار ‌آنها‌ اقتدا مي‌كنيم‌.

وَ كَذلِك‌َ ما أَرسَلنا مِن‌ قَبلِك‌َ فِي‌ قَريَةٍ مِن‌ نَذِيرٍ إِلّا قال‌َ مُترَفُوها ماء نافيه‌ ‌است‌ و استثناء ‌از‌ نفي‌ اثبات‌ ‌است‌ ‌يعني‌ ‌هر‌ رسولي‌ ‌که‌ فرستاديم‌ و مترفون‌ اكابر و رؤساء و اعيان‌ ‌آنها‌ هستند ‌که‌ ‌هر‌ چه‌ ‌آنها‌ بگويند ‌ يا ‌ عمل‌ كنند تبعه‌ ‌هم‌ متابعت‌ مي‌كنند.

إِنّا وَجَدنا آباءَنا عَلي‌ أُمَّةٍ ‌يعني‌ ‌بر‌ همين‌ طريقه شرك‌ و كفر.

وَ إِنّا عَلي‌ آثارِهِم‌ مُقتَدُون‌َ ‌در‌ اينجا تعبير ‌به‌ اقتدا كرده‌ و ‌در‌ آيه قبل‌ ‌به‌ اهتداء، اقتدا بجهت‌ احترام‌ آباء و اجداد ‌است‌ و ‌لو‌ ‌بر‌ باطل‌ ‌باشد‌ ‌که‌ ‌بر‌ فرض‌ بفهميم‌ ‌که‌ ‌آنها‌ ‌بر‌ باطل‌ بودند زير بار ‌اينکه‌ نمي‌رويم‌ ‌که‌ آباء و اجداد ‌خود‌ ‌را‌ بدگويي‌ كنيم‌ ‌ما دست‌ ‌از‌ متابعت‌ ‌آنها‌ برنمي‌داريم‌ ولي‌ اهتداء ‌يعني‌ اينكه‌ اينها راه‌ حق‌ ‌را‌ پيدا كرده‌ و ‌ما ‌را‌ ‌هم‌ هدايت‌ ‌به‌ همان‌ راه‌ حق‌ نموده‌ و ‌از‌ ‌اينکه‌ دو ‌آيه‌ استفاده‌ ميتوان‌ كرد ‌که‌ مشركين‌ ‌در‌ اعصار انبياء سلف‌ يقين‌ بحقانيت‌ مسلك‌ آباء نداشتند چنانچه‌ ‌در‌ دو ‌آيه‌ قبل‌ فرمود ما لَهُم‌ بِذلِك‌َ مِن‌ عِلم‌ٍ إِن‌ هُم‌ إِلّا يَخرُصُون‌َ و ‌در‌ سوره جاثيه‌ مي‌فرمايد وَ ما لَهُم‌ بِذلِك‌َ مِن‌ عِلم‌ٍ إِن‌ هُم‌ إِلّا يَظُنُّون‌َ‌-‌ آيه 23.

]

(آیه 23)- در اینجا بحث آیات گذشته را در زمینه بهانه اصلی مشرکان برای بت‌پرستی که مسأله تقلید نیاکان بود ادامه داده، می‌گوید: این تنها ادعای مشرکان عرب نیست، «همین گونه ما در هیچ شهر و دیاری پیش از تو پیغمبری انذار کننده نفرستادیم مگر این که ثروتمندان مست و مغرور گفتند: ما پدران خود را بر مذهبی یافتیم، و ما به آثار آنان اقتدا می‌کنیم» (وَ کَذلِکَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِکَ فِی قَرْیَةٍ مِنْ نَذِیرٍ إِلَّا قالَ مُتْرَفُوها إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلی أُمَّةٍ وَ إِنَّا عَلی آثارِهِمْ مُقْتَدُونَ).