آیه 132 سوره اعراف
<<131 | آیه 132 سوره اعراف | 133>> | |||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
و گفتند: هر آیه و معجزهای که برای ما بیاوری که ما را بدان سحر کنی هرگز ما به تو ایمان نخواهیم آورد.
فرعونیان گفتند: [ای موسی! از دعوتت دست بردار که] هر چه را به عنوان معجزه برای ما بیاوری تا به وسیله آن ما را جادو کنی به تو ایمان نمی آوریم.
و گفتند: «هر گونه پديده شگرفى كه به وسيله آن ما را افسون كنى براى ما بياورى، ما به تو ايمان آورنده نيستيم.»
و گفتند: هر گونه نشانهاى براى ما بياورى كه ما را بدان مسحور كنى به تو ايمان نخواهيم آورد.
و گفتند: «هر زمان نشانه و معجزهای برای ما بیاوری که سحرمان کنی، ما به تو ایمان نمیآوریم!»
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«مَهْمَا»: هراندازه. هرگونه.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ قالُوا مَهْما تَأْتِنا بِهِ مِنْ آيَةٍ لِتَسْحَرَنا بِها فَما نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ «132»
و (فرعونيان به موسى) گفتند: هرگونه آيه و معجزهاى بياورى، تا با آن ما را جادو كنى، ما به تو ايمان نمىآوريم.
نکته ها
از اينكه به حضرت موسى مىگفتند: هرگونه آيهاى بياورى، معلوم مىشود كه دشمن نيز مىدانست كه كار موسى جادو نيست، بلكه معجزهاى الهى است، ولى از روى لجاجت و تكبّر ايمان نمىآوردند، فقط ساحران هنگامى كه فهميدند كار موسى سحر نيست، بدون لجاجت ايمان آوردند. البتّه شايد آيه ناميدن كار حضرت موسى از سوى فرعونيان، از روى استهزا و مسخره بوده است.
پیام ها
1- گاهى انسان چنان سقوط مىكند كه با پيامبران و راهنمايان الهى برخورد كرده و نشانههاى روشن هدايت را نيز واژگون و تيره و تار مىبيند. «وَ قالُوا مَهْما تَأْتِنا بِهِ مِنْ آيَةٍ لِتَسْحَرَنا»
جلد 3 - صفحه 153
2- تهمت سحر نسبت به معجزات انبيا، از رايجترين تهمتها بوده است.
«لِتَسْحَرَنا» در جاى ديگر مىخوانيم: «كَذلِكَ ما أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قالُوا ساحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ» «1»
3- انسان در انتخاب عقيده آزاد است و انبيا مردم را مجبور به ايمان نمىكردند، لذا برخى مردم در برابر معجزات آنان لجاجت كرده و ايمان نمىآوردند. «فَما نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ قالُوا مَهْما تَأْتِنا بِهِ مِنْ آيَةٍ لِتَسْحَرَنا بِها فَما نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ (132)
وَ قالُوا مَهْما تَأْتِنا بِهِ مِنْ آيَةٍ: و گفتند فرعونيان باز ايست اى موسى از آنچه ادعا كنى از هر چه بيارى به ما از نشانه. يا هر چيز كه بيارى به ما از آيهاى كه به زعم تو معجزه تو باشد مثل قحط و مرض و غيره، لِتَسْحَرَنا بِها: براى آنكه سحر كنى ما را و تابع خود كنى، فَما نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ: پس نيستيم ما مر تو را ايمان آورندگان و تصديق نمايندگان.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
سوره الأعراف «7»: آيات 130 تا 132
وَ لَقَدْ أَخَذْنا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِينَ وَ نَقْصٍ مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ (130) فَإِذا جاءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قالُوا لَنا هذِهِ وَ إِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَطَّيَّرُوا بِمُوسى وَ مَنْ مَعَهُ أَلا إِنَّما طائِرُهُمْ عِنْدَ اللَّهِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ (131) وَ قالُوا مَهْما تَأْتِنا بِهِ مِنْ آيَةٍ لِتَسْحَرَنا بِها فَما نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ (132)
ترجمه
و بتحقيق گرفتيم اتباع فرعون را بسالهاى قحطى و كمى از ميوهها باشد كه آنها متنبّه شوند
پس چون مىآمد آنها را خوبى ميگفتند مر ما را است اين و اگر ميرسيد آنها را بدى تشأم مينمودند بموسى و كسانيكه با او بودند آگاه باش منشاء امر شوم آنها نزد خدا است ولى بيشتر آنها نميدانند
و گفتند هر چيزيكه بياورى براى ما آنرا از نشانه نبوّت تا سحر كنى ما را به آن پس نيستيم ما مر تو را گروندگان.
تفسير
خداوند قبطيان و اتباع فرعون را كه معمولا آل بر آنها اطلاق ميشود در سنواتى مبتلا بقحط و غلا فرمود براى آنكه شايد در آن ازمنه بياد خدا بيفتند و دست از اعمال ناشايسته خودشان بردارند چون در اين مواقع انسان بيشتر متوجه بمبدء غيبى ميشود و چون سنوات قحطى بيشتر مورد مذاكره ميشود و غالبا مبدء تاريخ ميگردد عرب سنه را بر سال قحط اطلاق مىنمايد و سنين جمع سنه است و يكى از آثار خبث طينت اتباع فرعون آن بود كه هر وقت خير و بركت و نعمتى به آنها ميرسيد ميگفتند اين براى استحقاق و قابليت و هنرمندى ما است و هر وقت آفت و بلا و محنتى بآنها روى مىآورد ميگفتند اين از نحوست و شومى موسى و اتباع او است و قمى ره فرموده حسنه در اينجا صحّت و سلامت و امنيّت و وسعت است و سيّئه در اينجا جوع و خوف
جلد 2 صفحه 465
و مرض است در هر حال سبب خير و شرّ و ميمنت و شئامت آنها يا حكم و مشيت الهى بود كه از جانب خدا و نزد او بود يا عمل خودشان بود كه در دفتر ثبت الهى محفوظ و مضبوط بود چون طائر شخص بر عمل او اطلاق ميشود و كلمه مهما بعضى گفتهاند مركّب است از ماء شرطيّه و ماء زائده براى تاكيد و الف آن قلب بها شده است و اخيرا بر طغيان و كفر خودشان افزودند و صريحا بحضرت موسى گفتند كه هر نيرنگى بكار زنى بعنوان اعجاز براى فريب دادن ما بآن ما بتو ايمان نخواهيم آورد و باب رحمت را بر خودشان مسدود نمودند.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ قالُوا مَهما تَأتِنا بِهِ مِن آيَةٍ لِتَسحَرَنا بِها فَما نَحنُ لَكَ بِمُؤمِنِينَ (132)
و گفتند قوم فرعون بحضرت موسي (ع) که هر مقدار آيه و معجزه اقامه كني و بما نشان دهي سحر است و ميخواهي ما را سحر كني پس ما هرگز بتو ايمان نخواهيم آورد.
وَ قالُوا مَهما بعضي گفتند مهما در اصل مأما بوده و براي اينكه توهم تكرار نشود همزه و الف اول تبديل بها شده، و بعضي گفتند مه بمعني ايّ است و ما بمعني شيء است يعني ايّ شيء و بر هر تقدير دلالت بر عموم ميكند که اگر جميع معجزات را تَأتِنا بِهِ بياوري لِتَسحَرَنا بِها ميخواهي ما را بسحر خود فريب دهي و ما بتو ايمان نميآوريم فَما نَحنُ لَكَ بِمُؤمِنِينَ دليل بر اسرار آنها است بكفر زيرا قلوب آنها سياه و قسيّ شده، در بعض اخبار داريم که ميفرمايد
(لا يرجي
جلد 7 - صفحه 435
بخير)
و در بعض اخبار دارد
(صار قلبه منكوسا)
چنانچه مكرر اشاره شده که بسياري از ابناء نوع امروزه هر قدر بلا و مصيبت بآنها وارد شود مستند بطبيعت ميدانند و ابدا متنبه نميشوند و دست از كردار زشت خود برنميدارند و در آيات بسياري از قرآن اشاره باين مطلب دارد که بعض آنها را متذكر شدهايم قبلا و بعض ديگر بيايد انشاء اللّه تعالي
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 132)- بلاهای پیدرپی و رنگارنگ! در این آیه، به مرحله دیگری از بلاهای پیدرپی و درسهای بیدار کنندهای که خدا به قوم فرعون داد، اشاره شده است.
نخست به عنوان مقدمهای برای نزول این بلاها میگوید: آنها همچنان در
ج2، ص85
انکار دعوت موسی (ع)، مقاومت به خرج دادند، «و گفتند: هرگاه آیتی برای ما بیاوری که بخواهی ما را با آن سحر کنی، ما به تو ایمان نخواهیم آورد» (وَ قالُوا مَهْما تَأْتِنا بِهِ مِنْ آیَةٍ لِتَسْحَرَنا بِها فَما نَحْنُ لَکَ بِمُؤْمِنِینَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم