آیه 13 سوره انفال
<<12 | آیه 13 سوره انفال | 14>> | |||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
این کیفر کافران برای آن است که با خدا و رسول او سخت ضدّیت و مخالفت کردند و هر کس با خدا و رسول او راه شقاق و مخالفت پیماید (بترسد که) عقاب خدا بسیار سخت است.
این [کیفر سخت] به سبب این است که آنان با خدا و پیامبرش دشمنی و مخالفت کردند، و هر کس با خدا و پیامبرش دشمنی و مخالفت ورزد، پس [بداند که] یقیناً خدا سخت کیفر است.
اين [كيفر] بدان سبب است كه آنان با خدا و پيامبر او به مخالفت برخاستند، و هر كس با خدا و پيامبر او به مخالفت برخيزد قطعاً خدا سختكيفر است.
زيرا با خدا و پيامبرش به مخالفت برخاستند. و هر كه با خدا و پيامبرش مخالفت ورزد، بداند كه عقوبت خدا سخت است.
این بخاطر آن است که آنها با خدا و پیامبرش (ص) دشمنی ورزیدند؛ و هر کس با خدا و پیامبرش دشمنی کند، (کیفر شدیدی میبیند؛) و خداوند شدید العقاب است!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
شاقوا: شق: شكافتن و شكاف. شقاق: مخالفت و دشمنى . شَاقُّوا اللَّهَ : مخالفت و دشمنى كردند با خدا.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
ذلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ مَنْ يُشاقِقِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ «13»
آن (حمايت الهى از مؤمنان و فرمان ضربه بر سرها و سرانگشتان دشمن)، به جهت آن بود كه آنان در برابر خدا و پيامبرش گردنكشى كردند، و هر كس با خدا و پيامبرش در افتد و مخالفت كند، خداوند داراى كيفرى سخت است.
ذلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَ أَنَّ لِلْكافِرِينَ عَذابَ النَّارِ «14»
آن است (كيفر ما در دنيا)، پس بچشيد آن را و (بدانيد) عذاب دوزخ براى كافران (مهيّا) است.
جلد 3 - صفحه 283
پیام ها
1- قهر و خشم الهى، نتيجهى سركشى و طغيان است و بدون دليل و بىحساب نيست. ذلِكَ بِأَنَّهُمْ ...
2- مخالفت با رسول خدا، مخالفت با خداوند است. «شَاقُّوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ»
3- از سنّتهاى خداوند آن است كه هر كه با حقّ در افتد، نابود شود. وَ مَنْ يُشاقِقِ ... فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ
4- كافران، در دنيا گرفتار انتقام و هلاكت مىشوند و در آخرت گرفتار عذاب. «فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْناقِ- لِلْكافِرِينَ عَذابَ النَّارِ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
ذلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ مَنْ يُشاقِقِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ «13»
جلد 4 صفحه 305
ذلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ: اين قطع و ضرب به جهت آنست كه مخالفت نمودند خدا و رسول را، و معاندت و مخاصمت كردند. ابن عباس گفته: يعنى محاربه نمودند خدا و رسول را. بعد از آن توعيد فرمايد: وَ مَنْ يُشاقِقِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ: و هر كه مخالفت و معاندت يا محاربه نمايد با خدا و رسول او، فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ: پس بتحقيق خداى تعالى سخت عقوبت كننده است بر مخالفت مخالفان در دنيا به قتل و گرفتارى، و در آخرت به عقوبت ابدى يا انواع خوارى.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
ذلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ مَنْ يُشاقِقِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ «13» ذلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَ أَنَّ لِلْكافِرِينَ عَذابَ النَّارِ «14»
ترجمه
اين بسبب آنستكه آنها مخالفت نمودند خدا و پيغمبرش را و كسى كه مخالفت كند خدا و پيغمبرش را پس همانا خداوند سخت عقوبت است
اين است پس بچشيد آنرا و آنكه مر كافران راست عذاب آتش.
تفسير
اين قتل و اسارت و ذلّت براى آنها در دنيا بسبب آن روى داد كه واقع شدند در شقّ و حزب مخالف با شقّ و حزب خدا و پيغمبر او و خداوند نسبت بكسانيكه قيام بمخالفت با او و پيغمبرش نمايند در دنيا و آخرت شديد العقاب است جزاى شما اينست اى كفار در دنيا پس بچشيد آنرا و نيز جزاى شما آنستكه از براى شما است در آخرت عذاب آتش و بنابر اين جمله اخيره عطف است بر ذلكم كه خبر مبتداء محذوف است و محتمل است مفعول معه باشد يعنى بچشيد عذاب دنياى خودتان را با آنكه عذاب آخرت شما در دنبال است.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
ذلِكَ بِأَنَّهُم شَاقُّوا اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ مَن يُشاقِقِ اللّهَ وَ رَسُولَهُ فَإِنَّ اللّهَ شَدِيدُ العِقابِ «13»
اينکه نزول ملائكه و قتلي که در قريش واقع شد براي اينست که اينها طرفيت و تقابل و مخالفت كردند با خداوند در اصرار بر شرك و با رسول خدا در تكذيب و جنگ با او و هر كس با خدا و رسول او مخالفت و معاندت كند پس محققا خداوند سخت و شديد است عقاب او.
ذلِكَ بِأَنَّهُم اشاره بنزول ملائكه و ضرب اعناق و انامل بسبب اينست که قريش بهمان عقيده فاسد خود که شرك باشد و بآن اذيتها که در مكه بپيغمبر و مسلمين وارد كردند قانع نشدند و عده و عده مهيا كردند و بطرف مدينه سوق دادند که تمام مسلمين را قلع و قمع نمايند و اسمي از اسلام باقي نگذارند چنانچه پيغمبر صلّي اللّه عليه و آله و سلّم در مناجات خود عرض ميكند پروردگارا اگر اينکه عده قليل مسلمين از بين بروند ديگر احدي روي زمين عبادت تو را نخواهد نمود و اينست معناي
جلد 8 - صفحه 87
شَاقُّوا اللّهَ وَ رَسُولَهُ شق بمعني جداييست مثل شق القمر که از معجزات نبي صلّي اللّه عليه و آله و سلّم بود و مثل انشقاق آسمانها که از علائم قيامت است بمعني نقطه مقابل و طرفيت و در مقام از بين بردن طرف و همين باعث نزول ملائكه شد و اينکه عذاب دنياي آنها بود.
وَ مَن يُشاقِقِ اللّهَ وَ رَسُولَهُ در آخرت گرفتار عذاب سخت خواهند شد فَإِنَّ اللّهَ شَدِيدُ العِقابِ عقاب آخرت بر تمام اهل عذاب سخت و شديد است لكن دركات مختلفه دارد اشدّ تمام اينکه دركات كساني هستند که با خدا و رسول مشاقه ميكنند
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 13)- بعد از همه گفتگوها برای این که کسی این فرمانهای شدید و دستورات قاطع و کوبنده را بر خلاف آیین جوانمردی و رحم و انصاف تصور نکند، میفرماید: اینها استحقاق چنین چیزی را دارند «زیرا آنان از در عداوت و دشمنی و عصیان و گردنکشی در برابر خدا و پیامبرش درآمدند»لِکَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ)
.گفته میشود، «و هر کس از در مخالفت و دشمنی با خدا و پیامبرش درآید (گرفتار مجازات دردناک در دنیا و آخرت خواهد شد) زیرا خداوند (همان گونه که رحمتش وسیع و بیانتهاست) مجازاتش شدید و دردناک است»َ مَنْ یُشاقِقِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقابِ)
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم