آیه 122 سوره بقره

از دانشنامه‌ی اسلامی

يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ

[2–122] (مشاهده آیه در سوره)


<<121 آیه 122 سوره بقره 123>>
سوره :سوره بقره (2)
جزء :1
نزول :مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

ای بنی اسرائیل، به یاد آرید نعمتی را که به شما عطا کردم و اینکه شما را بر همه مردم فضیلت و برتری دادم.

ای بنی اسرائیل! نعمت های مرا که به شما عطا کردم و اینکه شما را بر جهانیان [زمان خودتان] برتری دادم، یاد کنید.

اى فرزندان اسرائيل، نعمتم را، كه بر شما ارزانى داشتم، و اينكه شما را بر جهانيان برترى دادم، ياد كنيد.

اى بنى اسرائيل، از آن نعمتى كه بر شما ارزانى داشتم و شما را بر جهانيان برترى دادم، ياد كنيد.

ای بنی اسرائیل! نعمت مرا، که به شما ارزانی داشتم، به یاد آورید! و (نیز به خاطر آورید) که من شما را بر جهانیان برتری بخشیدم!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

O Children of Israel, remember My blessing which I bestowed upon you, and that I gave you an advantage over all the nations.

O children of Israel, call to mind My favor which I bestowed on you and that I made you excel the nations.

O Children of Israel! Remember My favour wherewith I favoured you and how I preferred you to (all) creatures.

O Children of Israel! call to mind the special favour which I bestowed upon you, and that I preferred you to all others (for My Message).

معانی کلمات آیه

«فَضَّلْتُکُمْ»: برتریتان بخشیدم. «الْعَالَمِینَ»: جهانیان. مراد مردمان آن دوره از زمان است.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


«122» يا بَنِي إِسْرائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَ أَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعالَمِينَ‌

اى بنى‌اسرائيل! نعمت مرا كه به شما ارزانى داشتم و شما را بر جهانيان برترى بخشيدم ياد كنيد.


«123» وَ اتَّقُوا يَوْماً لا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئاً وَ لا يُقْبَلُ مِنْها عَدْلٌ وَ لا تَنْفَعُها شَفاعَةٌ وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ‌

«1». كافى، ج 1 ص 215.

جلد 1 - صفحه 195

وبترسيد از روزى كه هيچ‌كس چيزى (از عذاب خدا) را از ديگرى دفع نمى‌كند و هيچ‌گونه عوضى از او قبول نمى‌گردد و هيچ شفاعتى، او را سود ندهد و (از جانب هيچ‌كسى) يارى نمى‌شود.

نکته ها

اين دو آيه مشابه آيات 47 و 48 گذشته همين سوره است كه مطالبى در آنجا ذكر كرده‌ايم.

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ (121) يا بَنِي إِسْرائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَ أَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعالَمِينَ (122)

تفسير اثنا عشرى، ج‌1، ص: 245

بعد از ذكر احوال كفار اهل كتاب، بيان حال مؤمنان را فرمايد:

الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ‌: آن كسانى كه عطا فرموديم ايشان را كتاب آسمانى، يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ‌: تلاوت مى‌كنند آن كتاب را حق تلاوت آن را، يعنى آن طورى كه بايد و شايد با خضوع و خشوع و صفاى اعتقاد و عمل به آن بدون تحريف و تغيير مانند عبد اللّه بن سلام و ابن صوريا و بحيراى راهب و اسيد و كعب از يهود پيروان كتب تورات آسمانى، و ملازمان نجاشى و جعفر بن ابى طالب عليه السلام از نصارى تابعان كتاب انجيل. أُولئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ‌: آن جماعت ايمان آورده‌اند به كتاب آسمانى نه غير ايشان. وَ مَنْ يَكْفُرْ بِهِ‌:

و هر كه كافر شود به كتاب آسمانى به تكذيب يا تحريف يا انكار حلال و حرام و امر و نهى آن، فَأُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ‌: پس آن گروه ايشانند زيانكاران در دنيا و آخرت كه سرمايه ايمان و ربح ثواب را از دست داده‌اند.

تنبيه: آيه شريفه عام است نسبت به اهل اسلام كه كتاب مجيد قرآن به ايشان مرحمت شده، كسانى به قرآن ايمان آورده‌اند كه حق تلاوت قرآن را منظور دارند و آنانكه كافر شوند به قرآن، ايشانند زيانكار دنيا و آخرت.

تفسير برهان- عياشى از حضرت صادق عليه السلام روايت نمود در اين آيه شريفه كه فرمود: يرتّلون آياته و يتفقّهون به و يعملون باحكامه و يرجون وعده و يخافون وعيده و يعتبرون بقصصه و يأتمرون باوامره و ينتهون بنواهيه، ما هو و اللّه حفظ آياته و درس حروفه و تلاوة سوره و درس اعشاره و اخماسه، حفظوا حروفه و اضاعوا حدوده و انّما هو تدبّر آياته و العمل باحكامه قال اللّه تعالى‌ كِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَيْكَ مُبارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آياتِهِ‌ «1».

يعنى تلاوت كنند آيات آن را و دانائى يابند به آن و عمل نمايند به احكام آن و اميد دارند وعده آن را و بترسند عذاب آن را و عبرت گيرند به قصه‌هاى آن و بجا آورند اوامر آن را و بازايستند از نواهى آن، قسم به خدا نيست تلاوت قرآن حفظ آيات و درس حروف و خواندن سوره‌ها و درس اعشار و اخماس آن كه مراعات كنند حروفش را به قرائت و ضايع سازند حدودش را به مخالفت،

«1» تفسير برهان، جلد اوّل، صفحه 147، حديث 4.

تفسير اثنا عشرى، ج‌1، ص: 246

اينست و جز اين نيست تلاوت قرآن تدبر آيات، و عمل به احكام آنست؛ فرمود خداى تعالى كتابى است نازل فرموديم آن را در حالى كه با بركت و ميمنت باشد به جهت آنكه تدبر كنند آيات آن را.

يا بَنِي إِسْرائِيلَ‌: اى فرزندان يعقوب: اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ‌: ياد بياوريد نعمتهاى مرا كه انعام فرمودم بر شما و اسلاف شما؛ وَ أَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعالَمِينَ‌: و به درستى كه من برترى دادم شما و اجداد شما را بر عالميان زمان خود.

پس اداى شكرگزارى اين نعمت عظيم را نمايند و به سپاسدارى منعم حقيقى قيام كنيد و فرمانبردارى امر الهى را نمائيد كه از جمله آن ايمان آوردن شماست به پيغمبر موعود يعنى حضرت محمد صلّى اللّه عليه و آله.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


يا بَنِي إِسْرائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَ أَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعالَمِينَ (122)

بيان‌

اين دو آيه شريفه آيه چهل و پنجم و چهل و ششم اين سوره مباركه بود كه ترجمه و تفسيرش گذشت گفته‌اند نكته تكرار آنستكه در ابتداء و انتهاى قصه بنى اسرائيل ذكر نعمت و قيام بحقوق آن و حذر از تضييع آن و اخافه از روز قيامت و اهوال آن شده است كه مبالغه و موقعيت تأثير حكايت در قلوب زياد شود و نتيجه مطلوبه بدست آيد و معلوم شود كه غرض از ذكر قصه آنست.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


يا بَنِي‌ إِسرائِيل‌َ اذكُرُوا نِعمَتِي‌َ الَّتِي‌ أَنعَمت‌ُ عَلَيكُم‌ وَ أَنِّي‌ فَضَّلتُكُم‌ عَلَي‌ العالَمِين‌َ (122)

‌اينکه‌ ‌آيه‌ شريفه‌ ‌در‌ ابتداء بيان‌ احوال‌ بني‌ اسرائيل‌ ذكر ‌شده‌ و تفسيرش‌ بيان‌ گرديد و ‌در‌ علت‌ تكرار ‌آن‌ وجوهي‌ گفته‌ ‌شده‌:

1‌-‌ مبالغه‌ و تأكيد و لزوم‌ شكر و اطاعت‌ خداوند 2‌-‌ نظر ببعد ‌بين‌ دو ‌آيه‌ ‌براي‌ اتمام‌ حجت‌ و تأكيد ‌در‌ تذكر تكرار فرموده‌ 3‌-‌ ‌براي‌ ختم‌ حالات‌ بني‌ اسرائيل‌ و ربط ببدء و آغاز ‌آنها‌ تكرار ‌شده‌ 4‌-‌ تكرار امر بتذكر ‌براي‌ تكرار نعمت‌ بوده‌ ‌است‌ و آنچه‌ ميتوان‌ ‌در‌ اينموضوع‌ متذكر شد اينكه‌ آيات‌ مكرره‌ ‌در‌ قرآن‌ بسيار ‌است‌ چه‌ ‌در‌ سوره‌ واحده‌ مانند ‌سورة‌ الرحمن‌ و ‌سورة‌ المرسلات‌ و چه‌ ‌در‌ سور متعدده‌ مانند قصص‌ انبياء و اوصاف‌ جنت‌ و نار و نعم‌ و عذاب‌ ‌آنها‌ و البته‌ ‌اينکه‌ تكرارات‌ ‌در‌ ‌هر‌ موردي‌ حاوي‌ حكم‌ و مصالحي‌ ‌است‌ ‌که‌ تتبع‌ ‌آنها‌ بي‌ اشكال‌ نيست‌ و بسا تخرس‌ بغيب‌ و ‌من‌ عندي‌ ‌است‌ و ‌در‌ بسياري‌ ‌از‌ موارد، موقع‌ نزول‌ مختلف‌ بوده‌ و ‌هر‌ يك‌ ‌در‌ موقع‌ ‌خود‌ مناسب‌ بلكه‌ لازم‌ بوده‌ ‌است‌ و اللّه‌ العالم‌

برگزیده تفسیر نمونه


(آیه 122)- بار دیگر خداوند روی سخن را به بنی اسرائیل کرده می‌فرماید:

«ای بنی اسرائیل به خاطر بیاورید نعمتهایی را که به شما ارزانی داشتم و نیز به خاطر بیاورید که من شما را بر جهانیان (بر تمام مردمی که در آن زمان زندگی می‌کردند) برتری بخشیدم» (یا بَنِی إِسْرائِیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَ أَنِّی فَضَّلْتُکُمْ عَلَی الْعالَمِینَ).

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

منابع