آیه 10 سوره توبه

لا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلاًّ وَ لا ذِمَّةً وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ «10»

لا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ‌: نگاه نمى‌دارند و رعايت نمى‌كنند اين مشركان ناقضان عهد يا يهود در شأن هيچ مؤمنى. إِلًّا وَ لا ذِمَّةً: قرابت يا حق سوگند يا حق الهى و نه عهد ذمه را.

نكته- اين كلام تفسير اشتراء ايشان است. يا اول عام است در ناقضان اهل شرك، و اين خاص يهود؛ بنابراين تكرار نباشد.

وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ‌: و آن گروه ايشانند از حق در گذشتگان در شرك و طغيان.

اشْتَرَوْا بِآياتِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلاً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِهِ إِنَّهُمْ ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ «9» لا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلاًّ وَ لا ذِمَّةً وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ «10» فَإِنْ تابُوا وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ فَإِخْوانُكُمْ فِي الدِّينِ وَ نُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ «11»

ترجمه‌

خريدند بآيتهاى خدا بهاى اندك را پس بازداشتند از راه او همانا آنها بد است آنچه بودند كه بجا مى‌آوردند

مراعات نمى‌كنند در حق مؤمنى سوگندى و نه پيمانى را و آنگروه ايشان متجاوزانند

پس اگر توبه كنند و بپا دارند نماز را و بدهند زكوة را پس برادران شمايند در دين و بتفصيل بيان مى‌كنيم آيات را براى گروهى كه مى‌دانند.

تفسير

اهل شرك و نفاق مبادله نمودند آيات قرآن را كه اگر بمفاد آن عمل مينمودند بسعادت دنيا و آخرت ميرسيدند با شهوات و اغراض فاسده خودشان كه بهاء و عوض كم و كوتاه است پس بازماندند و بازداشتند خودشان و مردم را از راه حق و بسيار بدكارى كردند كه بوبال دنيا و آخرت آن گرفتار شدند و حال آنها آنستكه مراعات نميكنند در باره احدى از اهل ايمان حقّ قسم و قرابت و عهد را و نه حقّ پيمان و امان و زنهار را و باين جهت متجاوز از حق و متعدى بغير و ستم‌كارند كه اين اعمال از آنها بروز و ظهور پيدا كرده و نقض عهد از طرف آنها ثابت شده است با وصف اين اگر توبه كنند از كفر و دو عمل مثبت اسلام را كه نماز و زكوة است انجام دهند برادران دينى‌

جلد 2 صفحه 560

شمايند و در نفع و ضرر با شما شريكند و خداوند با آنكه اين معانى را بنحو اجمال در آيات سابقه بيان فرموده بود اينك بتفصيل بيان فرموده براى اهل فكر و دانش كه تأمّل و تدبّر نمايند و از فوائد آن بهره‌مند شوند و تصديق بحق بودن آن نمايند.

لا يَرقُبُون‌َ فِي‌ مُؤمِن‌ٍ إِلاًّ وَ لا ذِمَّةً وَ أُولئِك‌َ هُم‌ُ المُعتَدُون‌َ «10»

نگاهداري‌ نميكنند نه‌ قسمهايي‌ ‌که‌ ياد كردند و نه‌ عهد ميثاقهايي‌ ‌که‌ ‌با‌ مؤمنين‌ بستند و اينها ‌از‌ حدّ ‌خود‌ تجاوز كردند.

لا يَرقُبُون‌َ فِي‌ مُؤمِن‌ٍ إِلًّا وَ لا ذِمَّةً قبلا فرمود لا يَرقُبُوا فِيكُم‌ إِلًّا وَ لا ذِمَّةً و سرّ تكرار بعضي‌ گفتند تأكيد ‌است‌ و بعضي‌ گفتند ‌آيه‌ قبل‌ راجع‌ بكسانيست‌ ‌که‌

جلد 8 - صفحه 184

نقض‌ كردند و ‌اينکه‌ ‌آيه‌ راجع‌ بكساني‌ ‌که‌ آيات‌ الهي‌ ‌را‌ بثمن‌ قليل‌ فروختند لكن‌ ‌هر‌ دو وجه‌ تمام‌ نيست‌، اما تأكيد خلاف‌ اصل‌ ‌است‌ و اما وجه‌ دوم‌ ظاهرا ‌هر‌ دو دسته‌ يكي‌ هستند داراي‌ ‌اينکه‌ دو صفت‌ نه‌ دو دسته‌ باشند.

و آنچه‌ بنظر ميرسد آنكه‌ ‌آيه‌ قبل‌ راجع‌ بمعاهده‌ ‌بود‌ ‌که‌ ‌با‌ پيغمبر [ص‌] و مؤمنين‌ بسته‌ بودند بقرينه‌ كلمه‌ فيكم‌، و ‌اينکه‌ ‌آيه‌ راجع‌ بمعاهده‌ ‌با‌ يك‌ نفر ‌از‌ مؤمنين‌ ‌است‌ بقرينه‌ ‌في‌ مؤمن‌ چون‌ ‌اگر‌ مشركي‌ ‌در‌ پناه‌ يك‌ مسلمي‌ درآيد محفوظ ميماند ‌ما دامي‌ ‌که‌ بعهد ‌خود‌ باقيست‌ و ‌اگر‌ نقض‌ كرد جان‌ و مالش‌ مهدور ‌است‌، و سرّ اينكه‌ مراعات‌ قسم‌ و عهد ‌خود‌ ‌را‌ نميكنند ‌براي‌ اينست‌ ‌که‌ وَ أُولئِك‌َ هُم‌ُ المُعتَدُون‌َ زيرا شرك‌ و كفر و معصيت‌ ‌هم‌ حدي‌ دارد چنانچه‌ كليه‌ صفات‌ خبيثه‌ ‌هم‌ محدود ‌است‌ و لكن‌ اينها ‌از‌ حد شرك‌ و كفر ‌هم‌ تجاوز كردند چنانچه‌ حضرت‌ ابا ‌عبد‌ اللّه‌ ‌عليه‌ السّلام‌ باهل‌ كوفه‌ موقعي‌ ‌که‌ حمله‌ بخيام‌ حرم‌ نمودند فرمود

(‌ان‌ ‌لم‌ يكن‌ لكم‌ دين‌ فكونوا احرارا ‌في‌ دنياكم‌)

چنانچه‌ امروز ‌هم‌ اهل‌ طغيان‌ ‌در‌ ظلم‌ و بي‌ حيائي‌ و ساز و آواز و فسق‌ و فجور ‌از‌ حد گذرانيده‌اند ‌حتي‌ ‌لا‌ مذهب‌ هاي‌ دنيا باين‌ اندازه‌ بي‌حيا و بي‌باك‌ نيستند آيا ‌بعد‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ بكجا بكشد خذلهم‌ اللّه‌.

]

(آیه 10)- در این آیه بار دیگر گفتار سابق را تأکید می‌کند که: «این مشرکان اگر دستشان برسد، در باره هیچ فرد با ایمانی کمترین ملاحظه خویشاوندی و عهد و پیمان را نخواهند کرد» (لا یَرْقُبُونَ فِی مُؤْمِنٍ إِلًّا وَ لا ذِمَّةً).

«چرا که اینها اصولا مردمی تجاوزکارند» (وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ).

نه تنها در باره شما، در مورد هر کس که توانایی داشته باشند دست به تجاوز می‌زنند.