میرزا حسنعلی تهرانی

میرزا حسنعلی تهرانی، فقیه و عالم قرن چهاردهم، که پس از تکمیل دروس خود در شهرهای تهران، نجف و سامرا و بهره‌گیری علمی از محضر علمایی همچون میرزای شیرازی، محل فعالیت علمی و تبلیغی خود را مشهد قرار داد. وی از شاگردان خاص میرزای شیرازی بود و در کنار اشتغال به تحصیل، مدرسه ایشان در سامرا را اداره می کرد.

تولد و تحصیلات

میرزا حسنعلی تهرانی در تهران به دنیا آمد، اما از تاریخ تولدش اطلاعی در دست نیست. پس از گذراندن دروس مقدمات و سطوح حوزه، همراه استادش آخوند ملاعلی دماوندی و همدرسش سیدعزیزالله تهرانی به نجف و پس از چند سال به سامرا رفت و از شاگردان خاص میرزای شیرازی شد.

فعالیت علمی و تبلیغی

تهرانی پس از نیل به درجه اجتهاد در زمان زندگانی میرزا، در حوزه به تدریس سطوح عالی پرداخت. همچنین تصدی امور مدرسه میرزای شیرازی را در سامرا، در زمان حیات میرزا، به عهده داشت. او در ۱۳۱۴ از عتبات به تهران بازگشت، اما ناسازگاری او با ارکان حکومت قاجار موجب شد که به مشهد برود. وی در مشهد به تدریس فقه و اصول پرداخت.

شاگردان

در بحث‌های او بسیاری از فضلا و مدرّسان حوزه علمیه مشهد حاضر می‌شدند.

برخی از شاگردان وی این اشخاص بودند:

• سیدحسین موسوی معروف به ادیب بجنوردی
• ملا محمدعلی فاضل خراسانی
• میرزا علی اکبر نوغانی
• سید محمدباقر رضوی
• سید محمد تقی مدرس رضوی مؤلف شجره طیبّه؛ وی از استادش اجازه روایت هم داشته است.

تهرانی از مقبولیت عامه برخوردار بود و در کنار درس و بحث ، امام جماعت مسجد گوهرشاد بود.

وفات

وی در ۴ رمضان ۱۳۲۵ قمری در مشهد درگذشت و در صُفه قوام شیرازی در حرم امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.

تالیفات

• منتخبی از رساله عملیه فارسی وحید بهبهانی معروف به مَتاجِر که به زبان عربی و با فتاوی میرزای شیرازی مطابق بود.
• تقریرات درس میرزای شیرازی که تحریری از اول «بیع» تا آخر «خیارات» است.
• رسالة فی الکبائر، درباره گناهان کبیره که احتمالا از آثار اوست.

پانویس

منابع

پیوند به بیرون

• منبع مقاله: