راسو

گردن این جانور کشیده و دمش نسبتاً بلند و پر مو است. گونه‌های مختلف راسو از ۱۲ تا ۴۵ سانتیمتر درازا دارند. خز برخی گونه‌های راسو در زمستان کاملاً سفید می‌شود. تمام انواع راسوها توانایی خوبی برای بالا رفتن از درخت و کندن زمین دارند. جنس ماده این جانور معمولاً اندازهٔ کوچک‌تری دارد. طول دم در گونه‌های مختلف بین ۳۴ تا ۵۲ میلی‌متر است.

راسوی نر در حدود دو فوت طول و ۳ پوند وزن دارد. راسوی ماده از نظر وزن و طول اندام تقریباً برابر با نصف اندازه‌های یادشده است.

این جانوران معمولاً از پستانداران کوچک تغذیه می‌کنند و گاهی مرغ‌های اهلی و خرگوشهای پرورشی را نیز شکار می‌کند. خوراک راسو، همانند خوراک گربه آبی شامل ماهی، بچه‌اردک و دیگر پرندگان و ماکیان‌ها است.

راسوها شکارچیانی درنده‌خو هستند و بعضی اوقات بیش از آنچه را که مورد نیازشان است، صید کرده و می‌کشند. پرورش‌دهندگان راسوها، باید دقت کامل مبذول داشته و نگذارند که راسوهایشان فرار کنند؛ زیرا تعداد کمی از این جانوران قادرند، در عرض‌ یک شب خسارات هنگفت و جبران‌ناپذیری به مرغداری وارد آورند.

راسوها، نه تنها، جوجه‌ها را می‌کشند، بلکه به مرغ‌های بزرگ نیز حمله می‌کنند. راسو، در هنگام حمله بسیار چالاک است و مرغ، در برابر راسو راه‌ واقعی دفاع از خود را ندارد.

ذکر اروپا و آسیای شمالی شامل چین نمی‌شود.

• «ویکی‌پدیای انگلیسی». دریافت‌شده در ۹ ژانویه ۲۰۱۱.
• کتاب به من بگو چرا و چگونه. نوشته آرکدی لئوکوم، ترجمه سعید درودی، چاپ چهارم، ۱۳۸۵، انتشارات بهزاد.
• دانشنامه کودکان و نوجوانان آکسفورد. جلد اول، چاپ اول، ۱۳۸۰، نشر نی.
• Nowak, Ronald M., and Ernest P. Walker. Walker's Carnivores of the World. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2005. ISBN 0-8018-8033-5, ISBN 0-8018-8032-7.
• تایت، ماکسول: پستانداران کوچک آبزی، ترجمه‌ی فرج‌الله خداپرستی. تهران: انتشارات پدیده، ۱۳۵۲. ص۲۷.