کدبندی طول اجرا

به عنوان مثال، یک صفحهٔ سفید حاوی متن سیاه ساده در نظر بگیرید. ممکن است اجراهای طولانی زیادی از پیکسلهای سفید در فضای خالی وجود داشته باشد و اجراهای کوتاه زیادی نیز از پیکسل‌های سیاه در داخل متن سیاه‌رنگ یافت شود. برای درک بهترِ، یک خط اسکن‌شدهٔ فرضی را در نظر بگیرید که در آن B نشان‌دهندهٔ پیکسل‌های سیاه و W نمایندهٔ پیکسیل‌های سفید است:

WWWWWWWWWWWWBWWWWWWWWWWWWBBBWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWBWWWWWWWWWWWWWW

با اعمال کدبندی طول اجرا برای خط اسکن‌شدهٔ فرضی بالا، کد زیر به دست می‌آید:

12W1B12W3B24W1B14W

که به صورت دوازده W یک B دوازده W سه B بیست و چهار W یک B و چهارده W تفسیر خواهد شد.

این کد run-length، شصت و هفت نویسه اصلی را تنها در هجده نویسه نشان می‌دهد. البته معمولاً برای ذخیره‌سازی تصاویر از قالب دودویی به جای اَسکی استفاده می‌شود، اما اصل کار یکسان خواهد بود.